مرحوم آقای شفیعی که از عرفا و بزرگان و از اساتید علوم معقول در اصفهان بودند. ایشان فرمودند که ما خیال میکردیم جامع معقول و منقولیم تا اینکه رسیدیم خدمت مرحوم میرزا علی آقای شیرازی می گوید وقتی رسیدیم خدمت ایشان یک شعر می خواند: گشتم آیینه او چوب چو زد بر نمدم پشم شد و ریخت فرو فهمیدیم هیچی نداریم...