شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند _ بخش شصت و پنجم
شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند
از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 15 اردیبهشت 1401 شماره 3542
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ
خدایا! همۀ این امور را به توفیق رحمتت به ما عطا کن
با اینکه تمام این خواسته های فوق العاده را امام سجاد سلام الله علیه در قالب دعا از خداوند متعال خواسته است به جهت اهمیت موضوع مجددا تعلیم می فرماید که در دعا انسان و توانمندی هایش نادیده گرفته شود ومجدد از خدا تقاضای عطا دارد
در باب عطا خداوند عطای خویش را از کسی دریغ نمی کند مگر این که انسان ها عطای خداوند را بواسطه تبعیت از شیطان قبول نکند در سوره مبارکه اسراء آیه ۲۰ امده است:
کُلًّا نُمِدُّ هٰؤُلاءِ وَهٰؤُلاءِ مِن عَطاءِ رَبِّکَ ۚ وَما کانَ عَطاءُ رَبِّکَ مَحظورًا
هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت، بهره و کمک میدهیم؛ و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) منع نشده است.
مجددا پس از تقاضای عطا این امور را از توفیق و رحمت خداوند می داند چنانچه توفیق فقط از ناحیه خداوند است ،موضوع توفیق در چهار جای قران امده است و از اعتقادات حساب می اید.
به جهت تبرک حدیثی از امام جواد علیت السلام تقدیم می گردد:الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.
مؤمن نیازمند سه خصلت است: توفیق از سوی خداوند، واعظی از درون خود، پذیرش از کسی که او را پند میدهد.
تحف العقول، ص۴۵۷
افزودن دیدگاه جدید