شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند _ بخش بیست و یکم
شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند
از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 2 اسفند ۱۴۰۰ شماره 3497
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، وَ كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي …
پروردگارا کجیام را به وسیلۀ فرزندانم راست کن، تبارم را به آنان افزونی ده.
فراز اول یعنی فرزندان باید نقش مشاور امین برای والدین داشته باشند ممکن است والدین غیر معصوم کاری کنند که مصلحت دین ودنیای آنان به خطر بیفتد اینجا وظیفه فرزندان است که در کمال ادب متذکر شوند و این که امر به معروف ونهی از منکر مرز والدین را هم درنوردیده است.
و در خواست دیگر ازدیاد جمعیت به واسطه فرزندان است یعنی فرزندان نازا و عقیم نباشند.
یکی از حکمت های فرزند ونسل زیاد فزونی جمعیت مسلمان است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم همواره به آن افتخار و مباهات کرده است و همچنین سبب باقیات و الصالحات و افزایش تسبیح کنندگان پروردگار است.
مذمت ِ مردان و زنان عقیم نه مورد پذیرش دین ونه مقبول عقل است ولکن زنان فرزند آور مورد مدح قرار گرفته اند و البته باید توجه داشت در فرهنگ قرآن هر نازائی امکان فرزند آوری هم برای او از طریق دعا مهیا است از جمله نازئی همسر زکریا ومادر یحیی می توان اشاره کرد و این یعنی باب دعا باز است وچه افرادی که علاوه بر درمان از طریق دعا وتوسل نیز به این لطف الهی دست یافته اند.
و اما چند روایت جهت موضوع فرزند آوری:
امام امیرالمومنین(علیه السلام) نقل شده است که: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً لَمْ يُمِتْهُ حَتَّى يُرِيَهُ الْخَلَفَ»(من لا یحضره الفقیه ،ج ۳،ص ۴۸۱)؛ (هنگامی که خداوند برای بنده ای خیر بخواهد، او را نمی میراند تا فرزندانی به او عطا کند).
امام محمد باقر علیه السلام فرمودند :
که: «أَنَّ مَنْ مَاتَ بِلَا خَلَفٍ فَكَأَنْ لَمْ يَكُنْ فِي النَّاسِ وَ مَنْ مَاتَ وَ لَهُ خَلَفٌ فَكَأَنَّهُ لَمْ يَمُتْ»(وسائل الشیعه ،ج ۲۱،ص۳۵۷)؛ (هر کسی که بمیرد و از خود فرزندی به جا نگذارد، مانند این است که هیچ زمانی بین مردم نبوده است و هر کس فرزندانی از خود به جا بگذارد مانند این است که هیچ وقت نمرده است).
بکر بن صالح، یکی از اصحاب امام کاظم(علیه السلام) می گوید: «كَتَبْتُ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ(علیه السلام )أَنِّي اجْتَنَبْتُ طَلَبَ الْوَلَدِ مُنْذُ خَمْسِ سِنِينَ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَهْلِی كَرِهَتْ ذَلِكَ وَ قَالَتْ إِنَّهُ يَشْتَدُّ عَلَيَّ تَرْبِيَتُهُمْ لِقِلَّةِ الشَّيْءِ فَمَا تَرَى فَكَتَبَ(علیه السلام)إِلَيَّ اطْلُبِ الْوَلَدَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَرْزُقُهُمْ»(کافی ،ج ۶،ص ۳)؛ (به امام کاظم(علیه السلام)نوشتم، حدود پنج سال است که از طلب بچه خودداری کرده ام و این بدان سبب است که همسرم از این کار ناخشنود است و می گوید تربیت و نگهداری فرزندان به علت کمبود مالی مشکل است. نظر شما چیست؟ امام در پاسخ به من نوشت: در پی فرزند باش؛ زیرا روزی آنها را خداوند عزوجل می دهد).
افزودن دیدگاه جدید