سفر استاد موسوی مطلق به روستای ایستا با عقائدی خاص

بسم الله الرحمن الرحیم
۳۰ سال قبل جمعی از مقلدین مرحوم میرزا محمد صادق مجتهد تبریزی از تبریز مهاجرت کردند، ابتدا به سمت شمال و سپس به دنبال جائی بودند که اصلاحات ارضی صورت نگرفته باشد، در نهایت به طالقان آمدند و رحل اقامت افکندند، ایشان با هرگونه تجدد و با هر گونه ابزار تکنولوژیک و مدرن مخالف هستند. از آب لوله کشی، برق، گاز و امثالهم استفاده نمی کنند و یک زندگی سنتی را سپری می کنند و معتقدند ظهور منجی بسیار نزدیک است.
در سال ۹۱ به دیدنشان رفتم و حدود یک دهه بعد در سال ۹۸ در سفر دوم ساعتی را در این روستا سپری کردیم و در نهایت ادب و محبت پذیرایی کردند، گرچه ارتباط با کسی ندارند و افراد را  هم به روستا نمی پذیرند چراکه  اسباب زحمت آنان  میشود و از فلسفه ی این خلوت گزینی دور می کند و البته عموما هم اشخاص برای کنجکاوی و بعضا فضولی میروند، البته به جهاتی از جمله سیادت، ما را در هر دو سفر پذیرفتند.
گر چه این نوع سلوک و زندگی در شریعت اسلام و مکتب اهل بیت جای تامل است، اما این همت که به شوق ظهور امام زمان اینچنین استقامت کنند جای ستایش است.
اما حقیقت این است:
انتظار ظهور حضرت با کناره گیری از مردم و بی تفاوت بودن به امور مسلمین سازگار‌ نیست چرا که ما معتقدیم آقایی که قرار است با ظهور عالم را متحول و اصلاح کند، زمینه سازان ظهورش باید در مسیر اصلاح دنیا باشند، و نگاه به ظهور باید نگاه جهانی باشد نه روستائی...

____________________________________________

یادداشت های استاد سیدعباس موسوی مطلق