شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند _ بخش پنجاه و چهارم

شرح دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه دعای برای اولاد و اصول تربیتی فرزند
از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
یکشنبه 28 فروردین 1401 شماره 3530

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
 و در همۀ این امور به سبب درخواستی که از تو دارم، مرا از اصلاح‌کنندگان قرار ده؛ آنان که به درخواستشان از تو، در شمار کامیابان شدند و با توکّل بر تو محروم از لطفت نشدن.
رسیدن با عافیت به مقصود و مطلوب را نجح می گویند دعا قطعا انسان را به مقصود،مطلوب و‌محبوب که همان قرب،رضوان و خود خداست می رساند و باعث رستگاری و عاقبت بخیری دعا کننده می شود به همین جهت است که اولیاء الله و بزرگان بسیار اهل دعا هستند در نتیجه یک شرط رفاقت اهل معنا دعاست به تعبیر ایت الله العظمی بهجت که می فرمودند :ما با کسی که اهل دعا نباشد رفاقت نمی کنیم.
و همچنین توکل به خدای متعال سبب جلب لطف پروردگار می گردد، اهل توکل ممنوعیت ندارند و به هر جا خواهند رسید چرا که حقیقت توکل انقطاع از ماسوی الله است؛توکل یعنی او را دیدن و غیر را ندیدن است؛سالک متوکل یک موحد تمام عیارست
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
(دیوان حافظ)
وَ مَنْ یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِه» (طلاق/۳.)؛

«هرکس بر خدا توکل کند، او برای وی بس است. خدا فرمانش را به انجام رساننده است»
تَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ وَ كَفی‌ بِاللَّهِ وَكیلاً» (احزاب/۳ و ۴۸)؛

منبع