شرح دعای دهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۷۲ جلسه ۱۲ (جلسه آخر)

شرح دعای نهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 22 اردیبهشت 1403 شماره 4107

جلسه 12

بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّیطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَایعْنَاهُ عَلَی مَعْصِیتِک، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْکنَا إِیاهُ لَک، وَ رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَیک.

الهی، شیطان، ما را چون در نافرمانی‌ات او را همراهی کردیم سرزنش می‌کند، پس بر محمد و آلش درود فرست و اکنون که شیطان را به خاطر تو واگذاشتیم و از طرف او به سوی تو روی آوردیم، وی را به سرزنش ما شاد مکن و همین را موجب سرزنش ما قرار نده .
شیطان هم بی وفاست هم سرزنش گر است حداقل همراهان خود را در روز واپسین نباید تنها بگذارد ولکن نه تنها در روز قیامت بلکه هم اکنون نیز تنها می گذارد و نه تنها تنها می گذارد بلکه شماتت نیز می نماید ؛ شماتت یعنی اظهار خوشحالی از گرفتاری و رنج و‌مصیبت دیگران است و اوج پستی این است که بدانی دلیل گرفتاری تو هستی و باز ابراز خوشحالی بنمایی و شیطان چنین است.
در این فراز پس از گلایه از شماتت شیطان تقاضای صلوات بر محمد وال محمد را دارد که هنگام شماتت ها ارام بخش است .
بهترین راه برای مقابله با شماتت شیطان وا گذاشتن همراهی او برای خداست  که نتیجه ان رها شدن است و ناامید کردن اوست.

منبع