شرح دعای دوم صحیفه سجادیه _ شماره ۴۵۰ جلسه ۲

شرح دعای دوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

پنجشنبه 11 آبان 1402 شماره 3964

جلسه 2

بسم الله الرحمن الرحیم

بِقُدْرَتِهِ الَّتِی لَا تَعْجِزُ عَنْ شَی‏ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ، وَ لَا یفُوتُهَا شَی‏ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ. به قدرت و توانی که از هیچ چیز هرچند بزرگ، ناتوان نباشد و هیچ چیز هرچند کوچک از نظرش نهان نماند. در این فراز در واقع قدرت را اینچنین تعریف می‌کند که خداوندی که قدرت دارد در هیچ کاری کوچک و بزرگ فرو نمی‌ماند و همه چیز را می بیند ریز و درشت کارها برای خداوند فرقی ندارد. در واقع این فراز بیان تفسیر قدرت مطلق خداوند است. این که بعد از منت خداوند بر خلق در فرستادن حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه واله وسلم دم از قدرت نمایی می‌فرماید شاید این باشد وجود مقدس حضرت از مظاهر قدرت خداوند است.

منبع