شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۱۷ جلسه ۱۳

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

دوشنبه 27 شهریور 1402 شماره 3927

جلسه سیزدهم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُکرِهِ،
و بر آنچه از شکرش به ما الهام فرموده سپاس ،
در خطبه صدیقه طاهره حضرت زهرا سلام الله علیها نیز امده : الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی مَا أَنْعَمَ وَلَهُ الشُّکرُ عَلَی مَا أَلْهَمَ وَالثَّنَاءُ بِمَا قَدَّم؛ حمد مخصوص خداست بر نعمت‌هایی که ارزانی داشت و شکر برای اوست بر آنچه الهام فرمود و ثنا به خاطر همة آنچه عطا كرد.
آنچه به مومن الهام می شود شکر دارد و از موارد الهام نیز شکر است .
الهام در قران در سوره مبارکه شمس امده  است :
فرماید: وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿٩﴾وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا. 
و قسم به نفس ناطقه انسان و آن که او را نیکو به حد کمال بیافرید.پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد ،،و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد.
بنا بر آنچه راغب در مفردات گفته : مفهوم «شکر» از مفهوم حمد نیز خاص‌تر است و به مدح و ستایشی اطلاق می‌شود که نتیجة آن کارِ نیکو عاید ستایشگر شود.
به نظر می رسد الهام مراتبی دارد که همه انسان ها از آن بهره ای دارند و مرتبه ای از وحی باشد که برای انسان های عادی (غیراز انبیا) ممکن است و‌نوعی ادراک است که سبب هدایت های خاص می باشد و با عقل عادی بشر قابل دریافت نیست .

منبع