شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۴۴ جلسه ۴۰

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

چهارشنبه 3 آبان 1402 شماره 3957

جلسه چهلم

بسم الله الرحمن الرحیم

حَمْداً یفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ کفَضْلِ رَبِّنَا عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ.سپاسی بالاتر از سپاس دیگر سپاسگزاران مانند برتری پروردگارمان بر تمام مخلوقات. مقصود از این عبارت بالاترین و‌والاترین و بی نظیرترین حمد است حمدی که انتها ندارد. حمدی که حامدان الهی مانند فرشتگان مقرب؛ متقین و پسندیده‌ترین افراد انجام داده اند با این حال باز مرتبه‌ای بالاتر مد نظر است این تشبیه تشبیه بسیار فوق العاده ای است که برای جا انداختن مطلبی از عظمت خدا مایه گذاشته شود مانند برتری خداوند بر بندگانش. چنانچه برای نشان دادن عظمت قرآن نیز تشبیهی اینچنینی شده است رسول الله المعظم صلی الله علیه واله وسلم فرمودند: «فَضْلُ الْقُرآنِ عَلی سائِر الکَلام کَفَضْل اللهِ عَلی خَلْقِهِ؛ برتری قرآن بر دیگر سخنان، همچون برتری خدا بر خلق خود است».(بحار / ج ۹۲/ ص ۱۹)

منبع