شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۴۸ جلسه ۴۴ (جلسه آخر)

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

سه شنبه 9 آبان 1402 شماره 3962

جلسه چهل و چهارم جلسه آخر

 بسم الله الرحمن الرحیم

حَمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِی السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِیائِهِ، وَ نَصِیرُ بِهِ فِی نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُیوفِ أَعْدَائِهِ، إِنَّهُ وَلِی حَمِید. سپاسی که به سبب آن در گروه نیکبختان از دوستانش درآییم، و در سلک شهیدان به شمشیر دشمنانش قرار گیریم، که همانا حضرت او یاری‌دهنده و ستوده است. از دیگر اثار حمد این است: ۱. سبب عاقبت به خیری می‌گردد سعدا کسانی هستند که عاقبتشان ختم به خیر می‌شود .۲. باعث توفیق شهادت در معرکه می‌گردد.یعنی سپاس باعث سعادت و شهادت می‌گردد.امام سجاد علیه السلام دعا را با این دو‌نام خداوند که در قران هم کنار هم امده است دعا را به پایان می‌رساند در سوره مبارکه شوری آیه شریفه ۲۸ آمده است:وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ؛ مداومت به اسم ولی خدا می‌داند جه آثار و برکاتی دارد و آنگاه که در کنار حمید قرار می‌گیرد چیزی شبیه معجزه پدید می آید تفکر در ولی و حمید اسرار عالم را بر سالک الی الله نشان می‌دهد و قدرت را بر انسان وارد می‌کند و عشق به خداوند را زیاد می‌کند.

منبع