خلاصه مباحث آیات مناظره واحتجاح استاد سیّدعباس موسوی مطلق - جلسه سوم

چرا لعن می کنیم؟

تبری ولعن یکی از اصول  مهم مذهب ماست و از جمله‌‌‌‌‌ی ضروریات است ویک قدم هم از آن عقب نشینی نمی‌کنیم ولکن در هر عصری به اقتضاء شرایط زمان و مکان روش ابراز این عقیده تغییر می‌کند. ائمه معصومین هم در این موضوع از یک روش واحد استفاده ننموده‌اند، بلکه با توجه به شرایط مردم،حاکمان و دیگر شرایط روش آنان تغییر می‌کرد.
و اما چرا به لعن معتقدیم؟

 1.

قرآن بیش از 30 مورد بعضی اشخاص، گروهها و افکار را لعن کرده است.

2.

 لعن یک اصل پذیرفته سده و موجود در کتب آسمانی و ادیان الهی است.

3.

عمل صحابه ( چه صحابه‌ی مومن و چه منافق ) و خلفاء، فی المثل معاویه ابن ابی‌سفیان، خلیفه اول شیعیان و خلیفه چهارم اهل سنت یعنی امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب (ع) را لعن می کردند، تا جایی این فرمان عملی شد که بیش از هفتاد هزار منبر در روز جمعه نفس پیامبر، داماد و جانشین او را لعن می‌کردند.

و اما آیات لعن

« إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا»؛

« بی تردید آنان که خدا و پیامبرش را می آزارند در دنیا و آخرت مورد لعنت خدایند، و عذابی خوارکننده برای آنان آماده کرده است» (1) 

يُؤْذُونَ: فعل مضارع است؛ یعنی این اذیت کردن استمرار دارد، اذیت خدا و رسول در همهً عصرها مصداق دارد و این یعنی پیامبر زنده است. فکر پیامبر، راه پیامبر یادگار پیامبر.

آزار و اذیت خدا و رسول یعنی:

الف: آزار واذیت مومن

ب: آزار و اذیت ذوالقربی، که محور این ذوالقربی فاطمه زهرا سلام الله علیها است.

آزار و اذیت مومنان:

پیامبر عظیم الشان اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ و سلم فرمودند:

«مَنْ آذَى مُؤْمِناً فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اَللَّهَ وَ مَنْ آذَى اَللَّهَ فَهُوَ مَلْعُونٌ فِي اَلتَّوْرَاةِ وَ اَلْإِنْجِيلِ وَ اَلزَّبُورِ وَ اَلْفُرْقَانِ»؛
«هر كه آزار كند مؤمنى بتحقيق كه آزار كرده است مرا و هر كه آزار كند مرا بتحقيق كه آزار كرده است خدا را و هر كه آزار كند خدا را پس او ملعون است در تورية و انجيل و قرآن» « ای مؤمنان! نباید گروهی از شما گروه دیگر را مسخره کند، چه بسا آنان [که مسخره می شوند] از مسخره کنندگان بهتر باشند، و نباید زنانی زنان دیگر را مورد تمسخر قرار دهند، امکان دارد آنان [که مسخره می شوند] از مسخره کنندگان بهتر باشند، به عیب جویی از یکدیگر نپردازید، و با لقب های بد و ناپسند یکدیگر را صدا نزنید، بد نشانه و علامتی است اینکه انسانی را پس از ایمان آوردنش، به گناهان نشانه گذاری کنید، آنان که [از این امورِ ناپسند و ضد ادب] توبه نکنند ستمکارند.» (2)

امام صادق سلام الله علیه فرمودند:

«قالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: لِیأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنّی مَنْ آذی عَبْدِی الْمُؤْمِنَ وَ لْیأْمَنْ غَضَبی مَنْ اَکْرَمَ عَبْدِی الْمُؤْمِنَ»؛
 «خداوند عزیز و جلیل می‌فرماید: کسی که بنده مؤمن مرا اذیت کند، با من اعلان جنگ کرده و کسی که بنده مؤمن مرا تکریم کند، از خشم و غضب من خود را در امان بداند.»(3)

پیامبر عظیم الشان اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ و سلم فرمودند:

«مَنْ آذَى مُؤْمِناً فَقِيراً بِغَيْرِ حَقٍّ فَكَأَنَّمَا هَدَمَ مَكَّةَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ اَلْبَيْتَ اَلْمَعْمُورَ وَ كَأَنَّمَا قَتَلَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ اَلْمُقَرَّبِينَ»؛

«هر كه اذيت كند مؤمنى را به ناحق گناهش بقدر گناه آن كسى است كه ده مرتبه خراب كرده باشد مكه معظمه و بيت المعمور را و هزار ملك مقرب را كشته باشد.»(4)

مصادیق آزار و اذیت:

1-

تمسخر

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ»؛(5)

و در روایات دارد پیامبر عظیم الشان اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ و سلم فرمودند:

«اِنَّ المُسْتَهْزِئينَ يُفْتَحُ لاِحَدِهِمْ بابُ الجَنَّةِ، فَيُقالُ: هَلُمَّ! فَيَجى ءُ بِكَرْبِهِ وَ غَمِّهِ فَاِذا جاءَ اُغْلِقَ دونَهُ، ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فَما يَزالُ كذلِكَ حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ لَيُفْتَحُ لَهُ البابُ فَيُقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ فَما يَأْتيهِ»؛

«درِ بهشت، به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى شود و به او گفته مى شود: «بيا!». او با وجود سختى و اندوهى كه دارد، جلو مى رود و چون آمد، در به رويش بسته مى شود. سپس در ديگرى به رويش باز مى شود... و اين كار، مرتّبا تكرار مى شود تا جايى كه در به رويش باز مى گردد و گفته مى شود: «بيا، بيا!»؛ امّا او ديگر جلو نمى رود.»(6)

تمسخر به قول امروزی‌ها ایستگاه طرف را گرفتن سبب اذیت و آزار مومن می‌شود و در نتیجه چنین شخصی ملعون است؛ حالا اگر این مومن از عترت طاهره باشد، جریان شاهد خواستن سر یر فلک وآن جوابِ توهین آمیز یک نمونه از تمسخر هاست.

2-

افشاء سرّ

از جمله مواردی که باعث آزار و اذیت مومن می‌شود؛ فاش نمودن سر اوست که این کار سبب سقوط می‌گردد؛ «إفشاءُ السِّرِّ سُقوطٌ»(7)

3-

بد دهنی

بد دهنی از خصوصیات بسیا بد است و اگر این بد دهنی نسبت به مومن باشد که به مراتب بدتر است وسبب اذیت مومن است و در روایات آمده است که سبب فسق می‌شود « سِبَابُ اَلْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ وَ قِتَالُهُ كُفْرٌ وَ أَكْلُ لَحْمِهِ مَعْصِيَةٌ وَ حُرْمَةُ مَالِهِ كَحُرْمَةِ دَمِهِ.»(8)

4-

سدّ معبر

در روایات آمده هرکس سدّ معبر کند:

الف: از رحمت خدا به دور است؛(9)

ب: عمرش کوتاه می‌شود؛(10)

ج: سبب زود نابود شدن انسان است؛(11)

 آزار و اذیت ذوی القربی (محور ذوی القربی حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها)

کامل ترین مصداق برای اذیت خدا ورسول به اعتراف بزرگان اهل سنت غبارت است از اذیت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها به عنوان نمونه به احادیثی که پیامبر عظیم القدر اسلام فرموده است اشاره می گردد:

 «إن فاطمه بضعه منى یؤذینی ما آذاها»(12)

«فاطمة بضعة منی و هی نور عینی و ثمرة فوادی و روحی التی بین جنبی من آذاها فقد آذانی و من آذانی فقد آذی الله و من اغضبها فقد اغضبنی یوذینی ما آذاها»(13)

حمله به بیت یگانه دختر پیامبر و مصداق این اذیت است، جریان ملاقات و عیادت ضاربان و قاتلان انسیه الحورا؛ شاهد این مدعا مبنی بر اذیت کردن دختر رسول الله است که نتیجناٌ رسول الله و بعد موجب آزار واذیت و خشم خدا شد.     

پی‌نوشت‌ها

(1) سوره مبارکه احزاب آیه شریفه 57.

(2)   جامع الأخبار, جلد 1, صفحه 147.

(3)  اصول کافی، ج3، ص161.

(4)   إرشاد القلوب, جلد 1, صفحه 194.

(5)  سوره مبارکه حجرات آیه شریفه 11.

(6)   کنز العمال، ح 8328.

(7)   «برملا کردن راز، (مایه) سقوط است»  تحف العقول عن آل الرسول( صلى الله عليه و آله و سلم)، ص 315.

(8)   « ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگ با او کفر است و خوردن گوشت او معصیت است و احترام مال او همانند احترام خون (جان) او است. (در مورد جمله سوم، توضیح لازم این است که مراد از خوردن گوشت مؤمن، غیبت کردن از او است.» وسائل الشیعة، ج۸، ص۵۹۹، حدیث ۱۲. منیة المرید في أدب المفید و المستفید , جلد 1, صفحه 328.

(9)   پیامبر گرامی اسلام صلی االه علیه و آله نیز فرمود: «كسي كه سدّ معبر كند و مانع عبور ره‌گذران شود از رحمت خدا به دور است.»  اصول کافی: ج 2، ص 292.

(10)  من لایحضره الفقیه: ج 1، ص 26.

(11)    امام سجادعلیه السلام فرمود: «از گناهاني كه نابودي سريع آدمي را در پي دارد، سد كردن راه مسلمانان است.»  معانی الاخبار: ص 271.

 (12)  « همانا فاطمه پاره تن من است هرچه او را بیازارد مرا آزرده است.»  صحیح مسلم، ج۷، ص ۱۴۱.

(13)   « فاطمه پاره‏ی تن من، نور چشمم، میوه‏ی دلم و روح و روانم است. هر كس او را اذیت كند، مرا اذیت نموده و اذیت من اذیت خداست و كسی كه وی را به خشم آورد، مرا به خشم آورده، و اذیت می‏كند مرا، آنچه فاطمه را اذیت كند.» مسند احمد حنبل، ج ۴، ص ۳۲۹.