شرح دعای دوازدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۸۹ جلسه ۶

شرح دعای دوازدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

چهارشنبه 16 خرداد 1403 شماره 4126

جلسه 6

بسم الله الرحمن الرحیم
سُبْحَانَک، لَا أَیأَسُ مِنْک .
پاک و منزهی تو ومن هیچ گاه از تو ناامید نیستم .
یأس از خداوند از گناهان کبیره بلکه بعد از شرک  در رأس گناهان کبیره قرار دارد .
از جمله آیات امید بخش که باعث نابود شدن یأس و ناامیدی می شود این است :
وَ لا تَیأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا ییأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ». و از رحمت خدا مأیوس نشوید كه تنها گروه كافران، از رحمت خدا مأیوس مى ‏شوند.
«قُلْ یا عِبادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ». بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید كه خدا همه گناهان را مى‏ آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
امیرالمومنین سلام الله علیه ناامیدی را بلای عظیم می داند ؛أَعظَمُ البَلاءِ اِنقِطَاعُ الرَّجَاءِ.
 (غرر الحکم، ح 2860)
 این حدیث و حکمت هم از امام الحکماء امیرالمومنین قابل تامل است :
الفَقيهُ كُلُّ الفَقيهِ مَن لم يُقَنِّطِ الناسَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ، و لم يُؤيِسْهُم مِن رَوحِ اللّه ِ، و لم يُؤمِنْهُم مِن مَكرِ اللّه ِ.
فقيه به تمام معنا، كسى است كه مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و از فضل و بخشايش خدا، مأيوسشان نسازد و از مكر و عذاب خدا هم آسوده خاطرشان نكند. ( نهج البلاغة : الحكمة ۹۰)
یأس و‌ناامیدی در دوجا ممدوح است یکی ناامید شدن از خلق و آنچه در دستان آنان است و دوم ناامید شدن از خود و اعمال خود ، سالک الی الله هرگاه از این موارد ناامید گردد و به خداوند امیدوار گردد رشد صعودی می کند و برای او کمال حاصل می شود.

منبع