شرح دعای یازدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۸۰ جلسه ۸

شرح دعای یازدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

پنجشنبه 3 خرداد 1403 شماره 4117

جلسه 8
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ إِذَا انْقَضَتْ أَیامُ حَیاتِنَا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا، وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُک الَّتِی لَا بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
چون روزگار زندگانى ما‌ ‌تاریخ انقضایش به سر آید ‌و‌ مدتهاى عمر ما‌ به اخر رسد ‌و‌دعوت تو‌ به ما رسد و ان دعوت آنچنان دعوتى است که‌ چاره اى جز قبول آن نیست .پس‌ رحمت فرست بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او .
عتید و رقیب پایان ماموریتشان منقضی شدن عمر ماست .
در اینجا هم واژه عمر و‌هم حیات است .
عمر به طول مدت اقامت بدن در این نشئه است که وجود عمر به حیات است از عمر باید برای عمران و ابادی قیامت استفاده کرد ، حیات که قطع شود عمر به سر می اید .
در قاموس قرآن آمده :
عُمُر (به ضم عین و میم) و عَمْر (به فتح عین و سکون میم) از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای دوران زندگى و مدت آبادى بدن بوسيله حیات و روح است. (قاموس قرآن ، ج ۵ ، ص ۴۲).

حیات به معنای زندگی ، زندگانی و زنده شدن است و مقابل آن موت است در قرآن این واژه بارها مورد اشاره قرار گرفته است .
پس از پایان عمر و پایان حیات در این نشئه نوبت با دعوت خداوند می رسد که به مقتضای علم و حکمتش دعوت همگانی است و چاره ای جز لبیک این دعوت نیست.

منبع