شرح دعای یازدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۷۸ جلسه ۶

شرح دعای یازدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه 30 اردیبهشت 1403 شماره 4114

جلسه 6
بسم الله الرحمن الرحیم
فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لَا تُدْرِکنَا فِیهِ تَبِعَةٌ، وَ لَا تَلْحَقُنَا فِیهِ سَأْمَةٌ، 
پس اگر فراغتی از کارها برای ما مقدر فرموده ای
پس آن فراغت را سالم برای ما قرار بده به نحوی که گناهی به ما نرسد و به ما در  ان زجر و سختی نرسان .
فراغت به معنای بطالت مذموم است و چنین کسی محبوب خدا نیست چنانچه امام موسی کاظم (علیه السلام) می فرماید:
إِنَ اللَّهَ تَعَالَی لَیبْغِضُ الْعَبْدَ النَّوَّامَ إِنَّ اللَّهَ لَیبْغِضُ الْعَبْدَ الْفَارِغ؛( وسائل الشیعه ؛ج ۱۷؛ ص ۵۸ ) خدای متعال از انسان پرخواب و از انسان بیکار بدش می آید.
فراغت به معنای فارغ شدن و بیرون آمدن از کاری به کار دیگر ممدوح است چنانچه در قرآن مجید فرموده :
فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ؛ وَ إِلی رَبِّک فَارْغَبْ
آنچه در این فراز قابل توجه است عبارت است از :
۱.فراغت لطف خداست؛
۲. برای همگان گاهی حاصل نمی شود؛
۳. فراغت در اینجا یعنی خارج شدن از مناسک واجب و غیر اختیاری به این معنی که مثلا نماز مناسک است  عبادت است و واجب است و ما اختیاری نداریم و‌کریزی نیست پس هرگاه از این عبادت فارغ شدیم به عبادت واجب اختیاری دیگری بپردازیم .
۴. سلامت در اوقات فراغت یعنی انجام ندادن گناه .
۵. آنچه فراغت را که یک فرصت است تبدیل به گناه می کند گناه و زجر و‌ملالت ‌وکسالت و امثالهم است .

منبع