شرح دعای دهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۷۱ جلسه ۱۱

شرح دعای نهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

پنجشنبه 20 اردیبهشت 1403 شماره 4106

جلسه 11

بسم الله الرحمن الرحیم
فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَیک، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَینَ یدَیک‏
پس بر زاری ما رحم فرما و به این جهت که خود را به این حالت خواری به درگاه تو افکنده ایم ما را از این نیازهایمان بی نیاز فرما .
آن استغاثه ما همراه تضرع باید باشد تضرع یعنی نشان دادن آن حالت خشوع ،بی قراری ، زاری ، خواری ، ذلت و ضعف ما در برابر خداوند است ، تضرع فقط برای خداوند است یعنی هم در خانه خدا باید تضرع نمود هم ب

رای خدا نسبت به حجت خداوند باید تضرع کرد .
رحم خداوند شامل حال چنین بندگانی با چنین حالاتی می گردد ،ظهور رحم خدا در این مقام بی نیازی از این نیازهای مطرح شده می گردد و‌سبب درک حقیقت رحمت حضرت خداوند جل وعلی می گردد .طرحنا انفسنا کنایه از اوج تضرع و انقطاع از ماسوی الله است .
بین بدیک نیز اعتراف به احاطه کلیه و حقیقی خداوند است و به نوعی نشان دادن عظمت خداوند و ضعف ماست .

منبع