شرح دعای دهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۶۱ جلسه ۱

شرح دعای نهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه 2 اردیبهشت 1403 شماره 4091

جلسه 1

بسم الله الرحمن الرحیم

کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی اللَّجَإِ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی:
در مقام التجاء و پناه بردن به خداوند:
الجا، مصدر باب افعال از ریشه «لجأ» به معنای اجبار و اضطرار است و گاهی به معنای تکیه گاه گرفتن و پناه بردن نیز آمده است.( العین ج۶، ص۱۷۸، الصحاح ج۱،ص ،۷۱، المعجمالوسیط ص۸۱۵)
در قران مشتقات الجا یعنی ملجا در قرآن در سور ذیل آمده است :
 توبه آیه ۵۷.    
 توبه/ آیه ۱۱۸.    
شوری/ آیه ۴۷.   
در معارف ما ثابت است که اهل بیت علیهم السلام فقط به خداوند التجا دارند و سایرین به خداوند واهل بیت علیهم السلام پناهنده می شوند .
امام صادق علیه السلام فرمودند : «نحن کهف لمن التجأ الینا؛(بجار، ج ۵۰، ص ۲۹۹) ما پناهگاهیم براى هرکس که به ما پناه آورد». روایات و زیارات به این مضمون زیاد است .
التجاه به خدا قدرت و رحمت و سائر شئون حضرت حق یعنی در امان ماندن از تمام شرور و بدی ها.

منبع