شرح دعای ششم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۰۰ جلسه ۳

شرح دعای ششم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 16 دی 1402 شماره 4018

جلسه 3

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ خَلَقَ لَهُمُ‏ النَّهارَ مُبْصِراً لِیبْتَغُوا فِیهِ مِنْ فَضْلِهِ، وَ لِیتَسَبَّبُوا إِلَی رِزْقِهِ، وَ یسْرَحُوا فِی أَرْضِهِ، طَلَباً لِمَا فِیهِ نَیلُ الْعَاجِلِ مِنْ دُنْیاهُمْ، وَ دَرَک الْآجِلِ فِی أُخْرَاهُمْ؛ و روز را بینایی‌بخش قرار داد تا در آن به جستجوی فضل حق خیزند، و به رزق و روزی او دست یابند و در زمین او در پی سود گذرای دنیا و ادراک نفع دائمی آن جهان به راه افتند. در این فراز به مهمترین اثر روز اشاره شده که در این اثر فوائد و آثار مهمی قرار دارد از جمله: الف : جستجوی رزق با توجه به فضل خدا ؛ اشاره به مطلق رزق است که در داد وستد مهیا می شود و در ایه شریفه ۱۰سوره مبارکه جمعه به آن اشاره گردیده است : فَإِذَا قُضِیَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِی الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیرًا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ و چون نماز پایان گیرد، در زمین پراکنده شوید و از فضل و رزق خدا جویا شوید و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید. ب : دست یابی به رزق ؛ فرق رزق در فراز قبلی که تحت عنوان فضل آمده است احتمالا این است که آنجا مطلق رزق و جستجوی آن  است و اینجا اسباب رزق و فنون کسب و کار است . ج : دست یابی و حرکت برای سود کوتاه مدت در دنیا ؛ مقصود منافعی است که با آن امور دنیا بچرخد: دست یابی و حرکت به سود بلند مدت اخروی ؛ رزق هایی که در آن آخرت خود را آباد کنند.

منبع