شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۴۱ جلسه ۳۷

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

 یکشنبه 30 مهر 1402 شماره 3954

بسم الله الرحمن الرحیم

فَمَا هَکذَا کانَتْ سُنَّتُهُ فِی التَّوْبَةِ لِمَنْ کانَ قَبْلَنَا، لَقَدْ وَضَعَ عَنَّا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ، وَ لَمْ یکلِّفْنَا إِلَّا وُسْعاً، وَ لَمْ یجَشِّمْنَا إِلَّا یسْراً، وَ لَمْ یدَعْ لِأَحَدٍ مِنَّا حُجَّةً وَ لَا عُذْراً.زیرا روش او در پذیرش توبه در رابطه با گذشتگان چنین نبوده، بدون شک آنچه را در توانایی ما نبوده از ما برداشته، و جز در خور امکان ما به ما تکلیف نفرموده و ما را به غیر از کار آسان وا نداشته و در این زمینه برای هیچ کدام از ما حجت و بهانه‏‌ای باقی نگذاشته است. نکات مهم در این فراز عبارتند از: ۱. یکی از اختصاصات امت رسول الله حضرت محمد صلی الله علیه و اله وسلم سهل بودن پذیرش توبه آنان است چه مدت زمان پذیرش توبه وچه اقداماتی که باید قبل توبه انجام داد، نمونه‌های قوانین توبه در بنی اسرائیل و سایر امم گواه این است. ۲. رعایت طاقت امت از الطاف خداست چنانچه در دعاهای قرآنی هم داریم ربنا و لاتحمل علینا ما لا طاقه لنا .۳. شریعت نبوی از شرایط سهل است. چنانچه در اصول کافی آمده: مام صادق (علیه السلام) فرمود: همسر عثمان بن مظعون نزد پیامبر (صلی الله علیه واله) آمد و گفت: ای رسول خدا! عثمان، روزها روزه می‌گیرد و شب‌ها به عبادت مشغول است. رسول اکرم سلام الله علیه با حالت غضب آلود به سوی خانه او حرکت کرد. عثمان به نماز مشغول بود و با دیدن پیامبر (صلی الله علیه و اله) از نماز منصرف شد. حضرت به او فرمود: (یا عثمان! لم یُرسلنی الله بالرهبانیة ولکن بعثنی بالحنیفیة السهلة السمحة، أصُوم وأصلی واَلمِس أهلی، فمن أحبّ فطرتی فلیستنّ بسنّتی ومن سنتی النکاح)؛ ای عثمان! خداوند مرا برای رهبانیت (زهدگرایی و ترک دنیا) نفرستاد بلکه مرا به دین مستقیم، آسان و سازگار فرستاد. من روزه می‌گیرم، نماز می‌خوانم و با همسرم آمیزش می‌کنم. هرکس فطرت مرا دوست دارد، باید به روش من عمل کند و از روش‌های من نکاح است .۴. اتمام حجت پایانی برای کسانی است که با این همه لطف راه خدا را نروند و پایان بهانه و عذر تراشی‌ها است.

منبع