شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۳۵ جلسه ۳۱

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 22 مهر 1402 شماره 3947

جلسه سی و یکم 

بسم الله الرحمن الرحیم 

غَذَّانَا بِطَیّبَاتِ الرِّزْقِ. سپاس خدایی را که و ما را با روزی‌های پاکیزه خوراک داد. در این دعا چند بار موضوع رزق مطرح شده و دوبار هم موضوع رزق طیب عنوان شده است که در فرازهای قبل به بحث رزق طیب پرداخته شده است ولکن آنچه که مهم است این دو نکته است: یکم: رزق طیب حقیقتاً باید مورد سپاس قرار بکیرد، و البته علامت این که کسی رزق طیب روزی او شده یا نه این است که ببیند چقدر به واسطه این رزق عبادت وبندکی می‌کند. دوم: رزق طیب فقط به واسطه فضل الهی از ناحیه خداوند رزاق است و این رزق طیب که رزق خاص است و دارای آثار فراوان برای تعالی و رشد جسم و روح ما دارد برای کسانی است که خداوند را رزاق علی الاطلاق بداند و خود را محتاج و فقیر محض بداند. جا دارد یاد کنم از عبدصالح خدا و رفیق راه خدا مرحوم حاج محمدآقا پولادوند که سالک الی الله بود و مکرر ورد زبانش این بود یا رزاق علی الاطلاق.

منبع