شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۰۸ جلسه ۴

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

چهارشنبه 8 شهریور 1402 شماره 3915

جلسه چهارم 
بسم الله الرحمن الرحیم
ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَی مَشِیتِهِ اخْتِرَاعاً.
به دست قدرتش آفریدگان را ایجاد کرد و آنان را بر اساس اراده خود صورت بخشید.
نکات قابل توجه  در این فراز عبارت است : 
۱.از نفی مسبوق به سابقه بودن در امر خلق مخلوقات است حتی به اندازه ای که تصور و ترسیم هم شود برای درست کردن هر شی اول ترسیم ذهنی است بعد ترسیم بیرونی و سپس اجرا است ولکن خداوند منزل است از این مراحل یاد شده .
۲. قدرت خداوند سبب ایجاد شده سبب کاری که تازگی داشته است بدعت یعنی کار تازه انجام دادن.
۳. مشیت خداوند که عبارت است از همان اراده پروردگار تحقق بخش است.

منبع