شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۰۵ جلسه ۱

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه ۵ شهریور 1402 شماره 3912

جلسه یکم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتَدَأَ بِالدُّعَاءِ، بَدَأَ بِالتَّحْمِیدِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الثَّنَاءِ عَلَیهِ:
دعای حضرت امام سجاد علیه السلام است چون به نماز برمی‌خاست بدین صورت به سپاس و حمد خداوند عزوجل ابتدا می‌کرد و می‌گفت:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یکونُ بَعْدَهُ.
حمد خدایی را که اول همه آثار هستی اوست و قبل از او اوّلی نبوده، و آخر است بی ‏آنکه پس از او آخری باشد،
الحمد لله ؛ حمد علی الاطلاق فقط از آن خداست در همه عوالم هیچ چیز حقیقتاً نه مجاراً شایستگی حمد ندارد الا ذات مقدس ربوبی و هر حمدی در عالم وجود دارد و صورت میگیرد یا باید بگوییم مجازی است و یا در معنا و باطن حمد خدا صورت گرفته است ، آیات و روایات پیرامون موضوع حمد پر است از اسرار و لطائف و ظرائف و حکمت ها که ندیدم کسی به اندازه این فقیه عارف جامع الشرائط به درستی آن رموز را کشف کرده باشد و بیان نموده باشد و آن مرد بزرگ و بزرگ مرده همه عرصه ها و اعصار بعد از معصوم امام خمینی قدس الله سره است که در تفسیر سوره حمد اعجاز موسوی کرده است.
اول علی الاطلاق است نه اولی که دوم و سوم داشته باشد اولی که اول بوده و هست و خواهد بود و اول هر چیزی که لباس خلقت پوشیده خداست.
آخر علی الاطلاق است قبل او و بعد او اخری نیست و‌اصلا معنا ندارد که باشد ، اول وغایت هر چیزی خداست چنانچه در قرآن شریف امده است : هو الاول و الاخر

منبع