شرح دعای سوم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۶۷ جلسه ۳

شرح دعای سوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
 شنبه 24 دی 1401 شماره 3748

بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ،
خدایا! و حاملان عرشت؛ آن بزرگوارانی که از تسبیح گفتن برای تو سست و بی‌حال نمی‌شوند .
مقام تسبیح و مسبحین از جمله مقامات بلند در قران است و‌موضوع تسبیح از موضوعات مهم در قران و روایات است ؛
فرشتگان دارای این مقام هستند و تصورشان این بود که مقام تسبیح و‌تقدیس بالاترین مقام است فلذا در جریان خلقت آدم علیه السلام به خداوند گفتند : نحن نسبح و نقدس لک ؛ ما تو را تسبیح و‌تقدیس می کنیم .
در هر صورت مقام تسبیح مقامی است که بعضی انبیا مانند حضرت یونس علیه السلام دارای این مقام بودند ؛ فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ؛ [و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود، رسیدن به این مقام از طریق تقویت روح توحید امکان پذیر است و اذکار دارای تسبیح نیز مورد سفارش ائمه معصومین علیهم السلام بوده است .

منبع