شرح دعای سوم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۹۲ جلسه ۲۸

شرح دعای سوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 11 اسفند 1401 شماره 3786
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَغْنَیتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِیسِک  .
و به وسیله تقدیس خود ایشان را از خوردنی و آشامیدنی بی‌نیاز نموده‌ای .
اساساً فرشتگان موجوداتی مادی نیستند که نیازمند غذا و آشامیدنی باشند ولکن همچنان که ادامه حیات مادی به اموری از جمله خوردن و آشامیدن نیازمند است در عالم فرشتگان نیز ادامه حیات آنان به خوردن و آشامیدن نیازمند است اما نه از جنس اکل و شرب معنوی بلکه از جنس نور است که فرشتگان بواسطه تقدیس خداوند متعال از این نیاز بی نیازند ولو این فرشتگان در زمین ‌و عالم ماده رفت و آمد کنند نیازمند این گونه امور نیست خداوندِ غنی که قادر است مخلوقات خود را از هر حیث که طلب کنند از غیر خود بی نیاز کند فرشتگان را نیز در این زمینه غنی کرده است و صدالبته محو شأنی از شئون الهی مخلوقات  را عاشق می کند و عشق عاشق را از بسیاری از امور بی نیاز می کند .
شنیدن این حکایت نیز خالی از لطف نیست ، شنیدم از بعضی اعاظم که در حالات عالم عارف و عاشق مرحوم آیت الله شیخ عباس طهرانی که فرموده بودند در جوانی چنان مست عشق خدا بودم که غذاهای خوش آب و رنگ برایم بی مزه بود و مثل این که مزه کاه می داد یعنی بی مزه بود و به احترام مادرم که زحمت کشیده بود می خوردم .
وابستگی به خوردن و آشامیدن متعلق به ملک نشینان است و ملکوتیان وابسته به اینها نیستند گرچه در این عالم به حسب ظاهر استفاده می کنند ، دستورات شرع مقدس مانند روزه های واجب و مستحب و انفاق ها به همین جهت است که این تعلقات کم گردد تا به سمت ملکوت جان به پرواز درآید .

منبع