شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۳۴ جلسه ۲۲
شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 14 آذر 1401 شماره 3715
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ…
و به واسطه بارش باران پستان‌های حیوانات را پر شیر سازی
وقتی خشکسالی همه جا را فرا بگیرد تاثیر ان در بخش های مختلف حیات خود را نشان می دهد از جمله در حیوانات که باعث از بین رفتن آنان می شود وقتی تقاضای باران می شود و با امدن باران طبیعت زنده می شود و مزارع پربار می گردد و سپس دامداری نیز به عنوان یکی از دو رکن مهم در زندگی بشر که دارای اثار فراوان است نیز پربار و پربرکت می شود.
رکن اول کشاورزی و زراعت است
و رکن دوم دامداری و‌محصولات آن است.
جامعه ای که از این دو‌منبع تهی باشد و رشد خود را بر این دو سوار نکند همیشه فقیر خواهد بود و امنیت اجتماعی و روانی آن دچار خدشه است.
زنده بودن دام هم به زاد وولد کردن آن است در اینجا امام علیه السلام پر شیر شدن پستان حیوانات را به سبب امدن باران و رشد مزارع از خداوند طلب می نماید و همچنین از پیامبر خدا صلی الله علیه واله وسلم نیز در دعای که در قنوت نماز باران می خواندند امده است:
أَفْضَلُ الْقُنُوتِ فِی صَلَاهًْ الِاسْتِسْقَاءِ مَا رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (اللَّهُمَّ مُعْتِقَ الرِّقَابِ وَ رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ مُنْشِئَ السَّحَابِ وَ مُنْزِلَ الْقَطْرِ مِنَ السَّمَاءِ إِلَی‌الْأَرْضِ بَعْدَ مَوْتِهَا فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَی وَمُخْرِجَ النَّبَاتِ وَ جَامِعَ الشَّتَاتِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً غَدَقاً مُغْدِقاً هَنِیئاً مَرِیئاً تُنْبِتُ بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تُحْیِی بِهِ مِمَّا خَلَقْتَ أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً اللَّهُمَّ اسْقِ عِبَادَکَ وَ بَهَائِمَکَ وَ انْشُرْ رَحْمَتَکَ وَ أَحْیِ بِلَادَکَ الْمَیْتَهًْ.
( بهترین ذکر قنوت نماز باران چیزی است که از پیامبر (روایت شده است که فرمود: «بار خدایا! تو ای آزادکننده‌ی اسیران و پروردگار همه و ایجادکننده‌ی ابرها و نازل‌کننده‌ی باران از آسمان به‌سوی زمین مرده، شکافنده‌ی دانه و هسته (انعام/۹۵) و خارج‌کننده‌ی گیاهان و جمع‌کننده‌ی پراکندگی‌ها، درود فرست بر محمّد و آل محمّد (و ما را از باران فراوان گوارا که زراعت بروید، و پستان‌ها پر از شیرگردد و چهارپایان و انسان‌ها زنده گردند سیراب گردان، بار خدایا بنده‌گان و چهارپایانت را سیراب گردان و رحمتت را بگستران و شهرهای مرده‌ات را زنده فرما».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۴۴۰ بحارالأنوار، ج۸۸، ص۳۳۹
افزودن دیدگاه جدید