مصاحبه ى خبرگزاری تسنیم پیرامون شخصیت عالم ربانی مرحوم آیت الله حاج شیخ حسن پهلوانى

آیت‌الله پهلوانی تهرانی؛ عالمی که از شهرت گریزان بود
گفت و گو با حجت الاسلام موسوی مطلق
حجت الاسلام و المسلمین موسوی مطلق گفت: آیت‌الله پهلوانی تهرانی که عمری را با تقوا و طهارت زندگی کرده بود؛ از شهرت گریزان بود و برای این امر میشود قسم یاد کرد که حتی یک قدم برنداشت.
حجت‌الاسلام و المسلمین «سیدعباس موسوی مطلق» در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، دربارۀ درگذشت آیت‌الله حاج شیخ حسن پهلوانی تهرانی اظهار کرد: عالم ربانی، فقیه عارف و عارف بالله مرحوم آیت‌الله حاج شیخ علی پهلوانى تهرانی از محضر درس و حضور بزرگان زیادی از جمله آیت‌الله العظمی بروجردی، علامه طباطبایی و آیت‌الله شیخ محمد جواد انصاری همدانی استفاده کرده است.
وی با تأکید بر اینکه آیت‌الله پهلوانی تهرانی در علوم معقول و منقول صاحب نظر بود، گفت: این عالم بزرگوار در فلسفه فیلسوفی ژرف‌نگر، در فقه فقیهی صاحب نظر و در عرفان عارفی بود که در عرفان نظری و عملی به حقایق این وادی دست یافته بود.
حجت‌الاسلام و المسلمین موسوی مطلق یادآور شد: سال‌ها مسئولیت کتابخانۀ ملی ملک را بر عهده داشت و قبول این مسئولیت فرصتی بود برای تحقیق و پژوهش و حتی برای خلوت جهت انس با معارف الهیکه همواره مورد آرزوی خوبان و اهل معنا بوده است.
وی تصریح کرد: آن مرحوم که عمری را با تقوا و طهارت زندگی کرده بود؛ از شهرت گریزان بود و برای این امر میشود قسم یاد کرد که حتی یک قدم برنداشت.
حجت‌الاسلام و المسلمین موسوی مطلق بیان کرد: ایشان همچون مرحوم علامه طباطبایی و برادرشان مرحوم آیت‌الله الهی طباطبایی در سایۀ برادر کوچک خود عارف بالله مرحوم آیت‌الله حاج شیخ علی سعادت‌پرور (پهلوانى تهرانی) قرار گرفته بود. خلاصه معارف و اندیشۀ این مرد الهی خلاصه میشود در این آیۀ شریفه که «قُلْ إِنَّ صَلَاتِی وَنُسُکِی وَ مَحْیَایَ وَ مَمَاتِی لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ؛ بگو در حقیقت‏، نماز من و [سایر] عبادات من و زندگی و مرگ من‏، برای خدا، پروردگار جهانیان است».
وی افزود: ایشان چون موحد بود فقط خدا و حجت خدا را میدید، دنیا در چشمش کوچک بود؛ چون خدا در چشمش بزرگ بود. سال‌های پایانی عمر خویش را در بیماری سپری کرد و همین بیماری سبب رشد و و رسیدن به مقامات بالا بود.
حجت‌الاسلام و المسلمین موسوی مطلق با بیان اینکه او از محضر بزرگان دین استفاده کرد، اما هیچگاه از این نمد کلاهی نیندوخت، گفت: او در این دنیای پر هیاهو در خلوت، شاگردانی را در بین فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی تربیت و به جامعه اسلامی تقدیم کرد.