شمس مغربی در اوائل سلوکش در تبریز به جوانی برخورد کرد که چهره ای زیبا و صدایی خوش داشت و این شعر را بلند می خواند : چنین معشوقه ای در شهر و آنگه دیدنش ممکن هر آن کز پای بنشیند به غایت بی بصر باشد شمس مغربی با شنیدن این شعر منقلب شد و پای در وادی طلب نهاد و عاقبت به کمال رسید . __________...