شرح دعای دهم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۶۵ جلسه ۵

شرح دعای نهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

جلسه 5

بسم الله الرحمن الرحیم
یا غَنِی الْأَغْنِیاءِ، هَا، نَحْنُ عِبَادُک بَینَ یدَیک، وَ أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَیک،
ما بندگان توانیم و در بین دو دست توائیم یعنی در پیشگاه خداپند و من و من نیازمند ترین نیازمندان به توام .
وقتی قدرت خداوند را بیان می فرماید از نحن استفاده شده وقتی سخن از فقر است از انا استفاده شده است .
بین بدیک کنایه ای است که در بسیاری از دعاها آمده است از جمله در مناجات شعبانیه :
 فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ رَاجِیا لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی.
بین دستان خداوند کنایه است از :
قدرت خداوند ؛ ایستاد در پیشگاه خدا ، و راه فرار نداشتن . و همچنین کنایه است که در هنگام دعا باید حالت حضور در انسان بوجود بیاید .
فقر بنی آدم مسلم و ثابت است و قرآن به آن اشاره دارد : يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ إِلَى اللهِ وَ اللهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ(فاطر/۱۵)
فقر از یک نکاه به فقر مادی و‌معنوی تقسیم می شود و از نگاهی دیگر  یا مذموم است و یا ممدوح ، فقر  ممدوح دو چیز است :
یک فقر الی الله ؛
دو فقر مادی که انسان را بخدا نزدیک کند ، فقری که انسان را از خدا دور کند و به کفر بکشاند مذموم است و آن از ضعیف ایمان نشأت می گیرد .
والا فقر شعار ( پرچم یا روپوش)صالحین و فخر رسول الله صلی الله علیه واله بوده است.

منبع