شرح دعای ششم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۰۲ جلسه ۵

شرح دعای ششم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

دوشنبه 18 دی 1402 شماره 4020

جلسه 5

بسم الله الرحمن الرحیم

اللَّهُمَّ فَلَک الْحَمْدُ عَلَی مَا فَلَقْتَ لَنَا مِنَ الْإِصْبَاحِ، وَ مَتَّعْتَنَا بِهِ مِنْ ضَوْءِ النَّهَارِ، وَ بَصَّرْتَنَا مِنْ مَطَالِبِ الْأَقْوَاتِ، وَ وَقَیتَنَا فِیهِ مِنْ طَوَارِقِ الْآفَاتِ. بارالها پس تو را سپاس که پرده سیاه شب را به نور صبح شکافتی و ما را از روشنی روز بهره‌مند ساختی و در راه فراهم‌آوردن روزی بینا فرمودی و از پیشامدهای خطرناک آفات حفظ نمودی. نکات مهم در این فراز عبارتند از: ۱. از جمله مواردی که حمد نیاز دارد نعمت شب و روز است. ۲. خداوند فالق الاصباح است و این از اسماً و صفات الهی است و در سوره مبارکه انعام ایه شریفه ۹۶ آمده: فالِقُ الاِصباحِ وجَعَلَ الَّیلَ سَکَنًا. ۳. بهره مندی در روز؛ کار روز دارای برکت است مگر بعضی از مشاغل ضروری بقیه باید در روز باشد اینکه عده‌ای بدون ضرورت شب را بیدار هستند جابجا کردن نظم ونظام خلقت است، شب برای استراحت و تجدید قوای مادی و معنوی است و اینکه بگوئیم این کلام برای آن موقع بوده که صنعت برق نبوده والان که روشنایی شب نیر گاه چیزی از صبح کم ندارد این نفهمیدن عمق کلام معصوم است. ۳. فراهم بودن روز برای به دست اوردن راههای روزی؛ اقوات جمع قوت به معنای خوردنی است. ۴. در امان ماندن از پیشامد های دارای بلا و یا حوادث غیرمترقبه و‌بلایای طبیعی که عمدتاً هم در شب رخ می‌دهد.

منبع