شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۲۷ جلسه ۲۳

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

 چهارشنبه 12 مهر 1402 شماره 3939

جلسه بیستم و سوم

بسم الله الرحمن الرحیم

حَمْداً نُزَاحِمُ بِهِ مَلَائِکتَهُ الْمُقَرَّبِینَ، وَ نُضَامُّ بِهِ أَنْبِیاءَهُ الْمُرْسَلِینَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ الَّتِی لَا تَزُولُ، وَ مَحَلِّ کرَامَتِهِ الَّتِی لَا تَحُولُ.

حمد و سپاسی آنچنان که ما را با فرشتگان مقرب او همنشین سازد و در آن سرای جاوید که جایگاه کرامت همیشگی اوست با پیامبران مرسل همدوش گرداند.
حمد اگر حمد باشد :
۱.انسان را همنشین فرشتگان مقرب می کند ؛ در باب ملائکه و‌ملائکه مقرب پروردگار در دعای سوم صحیفه مفصل به آن پرداخته شده است اجمالا بدانیم فرشتگان مقرب عبارتند از حضرت جبرائیل ، حضرت اسرافیل ، حضرت میکائیل و حضرت عزرائیل 
۲. به مقام معیت و همنشینی پیامبران مرسل می رساند؛ بنا بر اخبار رسیده از ۱۲۴هزار پیامبر ۳۱۳نفر از آنان مرسل هستند  آن هم در محلی که هیچ گاه زوال نمی یابد و محل کرامت اوست
آنچه به خداوند پیوند حقیقی داشته باشد جاویدان است و محل کرامت است .

منبع