شرح دعای اول صحیفه سجادیه _ شماره ۴۲۱ جلسه ۱۷

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

دوشنبه 3 مهر 1402 شماره 3932

جلسه هفدهم
بسم الله الرحمن الرحیم
حَمْداً نُعَمَّرُ بِهِ فِیمَنْ حَمِدَهُ مِنْ خَلْقِهِ، وَ نَسْبِقُ بِهِ مَنْ سَبَقَ إِلَی رِضَاهُ وَ عَفْوِهِ.
چنان سپاسی که با آن در حلقه سپاسگزاران از بندگانش زندگی بگذرانیم، و با آن بر هر که به خشنودی و بخشایش او پیشی جسته سبقت گیریم .
از جمله اثار و مراتب حمد این است :
۱.رسیدن به مقام معیت حامدان خاص الهی که این تقاضا برای هر کس مستجاب شود به مرتبه یا مراتبی  ای بالاتر از مرتبه خود می رسد و هر گاه امام معصوم این تقاضا را داشته باشد درک آن برای عقول عادی گران و سنگین است فلذا ممکن است معیت کامل با رسول الله المعظم صلی الله علیه واله وسلم باشد یا رسیدن به آن مقام حمد باشد که جز خود خداوند کسی قادر به حمد او نبوده است و نخواهد بود، و البته باید دانست زندگی حقیقی و عمر بابرکت زندگی و عمریست که به سپاسگزاری سپری شود
۲. رسیدن به مقام رضا و عفو است که در آیات و روایات اشاراتی وجود دارد که چه کسانی به مقام رضا رسیده اند بلکه پیشی گرفتن از آنان که در این دو مقام هستند .
منبع