روضه حضرت رقیه (س) و یادی از مومنِ راسخ مرحوم حاج سیّد جلال هراتی

قبل از اذان صبح خدمت مومنِ راسخ، پیر روشن ضمیر مرحوم حاج سیّد جلال هراتی مشرّف شدم، پس از تعارفات معمول عرض کردم مقارن طلوع آفتاب با ماشین مشهد مشرّف می شوم، ایشان فرمودند:
«خُب! یک روضه ی سه ساله امام حسین، خانم رقیه، بخوان.»
حقیر هم روضه ای خواندم و ایشان هم اشک و آه و ناله ای داشتند و بعد فرمودند:
«روضه این خانم خیلی اثر دارد مثلاً:
خطرات سفر را از بین می برد، چون این خانم سفر پُر خطری داشت، غم و درد آدم را برطرف می کند، چون این خانم با دیدن سر بابا، غم و دردش را فراموش کرد.
آبروی آدم را حفظ می کند، چون می خواستن اینها رو تحقیر کنند و اگر خواستی امام حسین یک نظر خوب نگاهت کند، به این سه ساله متوسل شو.»
الغرض از منزل مرحوم هراتی حرکت کردم با یکی از رفقا به سمت مشهد راه افتادیم، سمنان رسیدیم، سپس مهدی شهر خدمت مرحوم آقا سیّدحسین مشرف شدیم، ایشان هم بعد از تعارفات معمول فرمودند:
«بوی حضرت رقیه میاد، و سپس روضه ای خوانده شد و سپس فرمودند: فقط امام زمان می داند چقدر این بی بی مصیبت کشیده است.»

کتاب آن روی سکه تالیف استاد سیّدعباس موسوی مطلق - صفحه 47