شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۳۹ جلسه ۲۰

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 12 إسفند 1402 شماره 4062

جلسه 20
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ نَعُوذُ بِک مِنْ سُوءِ السَّرِیرَةِ،
و پناه می برم به تو از باطن بد خویش .
مخلوقات همگی دارای صورت و سیرت هستند یعنی ظاهری و باطنی دارند صورت با چشم ظاهری انسان ها و حیوانات ، جن و چه بسا فرشتکان معلوم است ولی سیرت با چشم ظاهر قابل مشاهده نیست بلکه مردم عادی سیرت را در رفتار و گفتار دیگران متوجه می شوند و اولیاء الهی با چشم باطن می بینند ؛ چنانچه در دعا ها داریم اللهم ارنی الاشیاء کما هی ؛ خداوندا اشیاء را آنچنان که هستند به من بنمایان ؛ اینجا شی دارد یعنی هر چیزی و اینکه اشاره به غیر ظاهر است .
صورت زیبا و آراستگی مورد سفارش دین است به همین جهت است که از ناحیه معصومین علیهم السلام سفارشاتی در هنگام بسته شدن نطفه و در رحم مادر برای صورت زیبا داشتن فرزند آمده است و یا توصیه های مکرر در آراستگی ظاهر وارد شده است . ولکن سیرت زیبا که همان باطن است بیشتر مورد توجه قرار گرفته است سیرت خوب سیره خوب را به دنبال دارد هرکس باطن خوبی دارد راه و روش ومنش او هم خوب است .
تاکید مهم در متون معارفی ما در حسن سیرت است نه در سوء سیرت .
بحث‌ صورت و سیرت در ادبیات فارسی نیز جایگاه بسیار مهمی دارد از جمله :
ابوسعید ابوالخیر گفته :
ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست
 ناصر خسرو :
زینها به جمله دست بکش همچو من ازانک
بر صورت من و تو و بر سیرت خرند
قطران تبریزی :
ای صورت تو خوبتر از صورت یوسف
وی سیرت تو پاکتر از سیرت سلمان

سنایی :
خرد زان صورت و سیرت همی عاجز فروماند
زهی آیین زهی آذین بنامیزد بنامیزد.

منبع