شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۴۶ جلسه ۲۷

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

جلسه 27

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ نَعُوذُ بِک مِنْ …وَ مِیتَةٍ عَلَی غَیرِ عُدَّةٍ.
و به تو پناه می برم از مرگ بدون آمادگی .
مرگ غیر عده شامل مرگ ناگهانی می شود ؛ مرگ ناگهانی هم به اجل معلق گفته می شود هم به عذاب ناگهانی مانند صاعقه و امثالهم که در قرآن هم به آن اشاره شده است و هم به مرگی که بدون بیماری و اثار مرگ گفته می شود به طوریکه فرصت هر کاری ولو وصیت آخر یا پناه بر خدا حتی شهادتین را از انسان می گیرد ،
و هم به مرگ بدون زاد و توشه گفته می شود در روایات بحث زاد و راحله برای سفر قبر و قیامت 
بسیار پرداخته شده از جمله : 
امام حسن مجتبی(علیه السلام فرمود :
إِسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زادَكَ قَبْلَ حُلُول أَجَلِكَ.
برای سفرت، خود را آماده کن و توشة راهت را پیش از فرا رسیدن ساعت مرگ خود فراهم نما. (منتهی‌الآمال، «علمیة اسلامیه»، ج ١، ص ٢٣٣)
امام جعفرصادق(علیه‌السلام) فرمود :اَكثِرِالزّادَ فَإنَّ السَّفَر بَعیدٌ!
همراه خود توشه و ساز و برگ را زیاد بردار که سفر، طولانی و دور و دراز است! (بحار، ج ١٣، ص ٤٣٢)

منبع