شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۳۴ جلسه ۱۵
شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 3 إسفند 1402 شماره 4056
جلسه 15
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ …وَ تَرْک الشُّکرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا .
بار خدایا به تو پناه می برم از ناسپاسی در برابر کسانی که کارخوب برای ما انجام داده اند .
اصطنع انجام دادن کار را می گویند با قید عارفه یعنی کار خوب انجام دادن مقصود است .
پیش تر عرض شد حمد فقط مخصوص خداست و شکر به غیر خدا هم تعلق می گیرد .
شکر در برابر خدمات مردم از فضائل اخلاقی است که باعث رشد روحیه تعاون ومحبت در جامعه می شود.
انسان های شکور محبوب خداوند هستند ؛ امام سجاد سلام الله علیه می فرماید :
إنَّ اللهَ یُحبُّ كُلَّ عَبدٍ شَكور.
خداوند بندگان شكور و سپاسگزار خود را دوست می‌دارد. (وسائل، ج ١١، ص ٥٣٩)
ترک تشکر از مردم ترک تشکر از خداوند است چنانچه رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم فرمودند :
لایَشكُرُ اللهَ مَن لَم یَشكُرِ النّاسَ.
كسی كه از مردم (در برابر محبت‌های آنها) سپاسگزاری نكند خدا را سپاسگزاری نكرده است. (الفقیه، ج ٢، ص ٣٤٣)
همچنین از حضرت مولانا علی بن موسی الرضا سلام الله علیه نیز نقل شده است :
مَن لَم یَشکُرِ المُنعِمَ مِنَ المَخلُوقینَ، لَم یَشکُرِ اللهَ عزَّ و جلّ *
هر کس سپاسگزار بندگان نیکوکار نباشد، خدای متعال را هم سپاس نگفته است.
(عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج ۲، ص ۲۷)
از آثار شکر در برابر کسی که کاری برای کا انجام داده این است که امیرالمومنین در این روایت شریف فرموده است :
شُكرُكَ للرّاضِي عنكَ يَزِيدُهُ رِضا و وَفاءً
و شُكرُكَ للساخِطِ علَيكَ يُوجِبُ لكَ مِنهُ صَلاحا و تَعَطُّفا .
سپاسگزارى تو از كسى كه از تو راضى است ، موجب رضايت و وفادارى بيشتر او مى شود
و سپاس گزاريت از كسى كه از تو ناخشنود است ، سبب رفع ناراحتى و مهربانى او نسبت به تو مى شود .
(غرر الحكم : ۵۶۶۸ ـ ۵۶۶۹ )
حق کسی که در حق ما خوبی کرده این است که امام سجاد زین العابدین سلام الله علیه فرموده :أمّا حَقُّ ذِي المَعروفِ علَيكَ
فأنتَشكُرَهُ و تَذكُرَ مَعروفَهُ و تُكسِبَهُ المَقالَةَ الحَسَنَةَ
و تُخلِصَ لَهُ الدعاءَ فيما بينَكَ و بينَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ .
فإذا فَعَلتَ ذلكَ ، كنتَ قد شَكَرتَهُ سِرّا و عَلانِيَةً .
ثُمّ إن قَدَرْتَ على مُكافَأتِهِ يَوما ، كافَيتَهُ .
حقّ كسى كه به تو نيكى مى كند اين است كه :
از او تشكر كنى و نيكيش را به زبان آورى و از وى به خوبى ياد كنى
و ميان خود و خداوند عزّ و جلّ برايش خالصانه دعا كنى .
اگر چنين كنى ، بي گمان پنهانى و آشكارا از او تشكر كرده باشى .
وانگهى اگر روزى توانستى نيكى او را جبران كنى ، جبران كن .
( الخصال : ۵۶۸/۱ )
افزودن دیدگاه جدید