حالات سالکان ۱ _ انکسار غریبانه
کد خبر: 17084
انکسار غریبانه
گاهی روح سالک به قدری لطیف میشود که برگ گل و شبنـم به حال او غبطـه میخورند و نسیم صبا از آن درس میآموزد ؛ اینجاست که اگر همنـفسی نبـاشد، غربت تمـام وجود او را فـرامیگیرد .
من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیـف
تا به حدی است که آهسته دعا نتوان کرد
اینجاست که آه از دل میکشد :
کجاست همنفسی تا بدو شرح دهم
که دل چه می کشد از روزگار هجرانش(1)
در این حال هر تلخی برای سالک شکننده است و مظلوم واقعمیشود ، لذا باید از آه او ترسید .
____________________________________
(1) دیوان حافظ : غزل ۲۸۰ .
افزودن دیدگاه جدید