شرح دعای پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۴۹۵ جلسه ۱۶

شرح دعای پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه 10 دی 1402 شماره 4013

جلسه 16

بسم الله الرحمن الرحیم

فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ امْنَعْنَا بِعِزِّک مِنْ عِبَادِک، وَ أَغْنِنَا عَنْ غَیرِک بِإِرْفَادِک، وَ اسْلُک بِنَا سَبِیلَ الْحَقِّ بِإِرْشَادِک.پس بر محمد و آلش درود فرست و به عزّت خود ما را از شر بندگانت بازدار و به عطایت از غیر خود بی‌نیاز فرمای و به وسیله ارشادت ما را به راه حق ببر. در این فراز سه نکته مهم وجود دارد :۱. در امان ماندن از شر مردم زیر سایه عزت خداوند؛ شر رساندن قابلیتی است که در وجود انسان‌ها وجود دارد وکمال در اعمال نکردن آن است مانند غیظ که فرو خوردن آن کمال است؛ فلذا در خطبه متقین از صفات متقین امده که دیگران از شرور آنان در امان هستند .۲. بی نیازی از مردم بواسطه عطای خداوند؛ از جمله مواردی که باعث بی نیازی از مردم است عطای پروردکار می‌باشد ،۳. پیروی از راه خدا بواسطه مرشد بودن خداوند. مرشد حقیقی خداوند است، و به اذن الله رسول الله و اهل بیت او علیهم السلام هستند و هر کس از طریق خداوند ارشاد شود هیچ گاه گمراه نمی شوذ ، غیر معصوم صلاحیت مرشد شدن ندارد، در صحیفه سجادیه در چند جا به موضوع مرشد و ارشاد پرداخته شده است.

منبع