شرح دعای چهارم صحیفه سجادیه _ شماره ۴۷۹ جلسه ۱۸ (جلسه آخر)

شرح دعای چهارم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه 19 آذر 1402 شماره 3996

جلسه 18

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ تُهَوِّنَ عَلَیهِمْ کلَّ کرْبٍ یحِلُّ بِهِمْ یوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِیهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ کبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِیهَا وَ تُصَیرَهُمْ إِلَی أَمْنٍ مِنْ مَقِیلِ الْمُتَّقِینَ.و هر مشکلی که ایشان را به وقت جان‌کندن می‌رسد آسان نمایی و آنان را از هر محذوری که از فتنه‌ها و محنت‌ها خیزد در عافیت داری، و از سختی و صدمه آتش دوزخ و طول خلود در آن معاف گردانی و آنان را به مقام امن و امان که جایگاه اهل تقواست منتقل نمایی.در فراز پایانی در ادامه بحث قبل این موضوعات مطرح گردیده است: ۱. مشکلات خروج نفس از بدن؛ اولاً یکی از موضوعات پیچیده و مهم رابطه نفس و بدن است، که همواره مورد بحث میان فلاسفه و عارفان و دیگر بزرگان سایر علوم بوده است و به نظر می‌رسد جناب ملاصدرا در این بحث‌گوی سبقت از دیگران ربوده است. ثانیاً یکی از حساس‌ترین و پر مشکل ترین لحظات لحظه خروج نفس از بدن است که امیرامومنین سلام الله علیه در خطبه ۱۰۹ اینچنین می‌فرماید: سکرات و شدائد مرگ و حسرتِ از دست دادنِ همه چیز، بر آنها هجوم آورده است، به خاطر آن، اعضا و پیکرشان سست می‌شود و در برابر آن رنگ خود را می‌بازند؛ سپس مرگ تدریجاً در آنها نفوذ می‌کند و میان آنها و زبانشان جدایی می‌افکند؛ در حالی که میان خانواده خود قرار دارند؛ با چشم خود به آنها نگاه می‌کنند و با گوش سخنانشان را می‌شنوند و عقلشان سالم و فکرشان برجاست، فکر می‌کند که عمرش را برای چه چیزهایی بر باد داده، و روزگارش را در چه راهی سپری نموده است!، و عمیقاً به فکر می‌رود، به یاد ثروت‌های جمع کرده می‌افتد که در جمع آوری آن توجهی به حلال و حرام و مشکوک نکرده، و …» .۲. عافیت از آزمایش‌های هنگام مرگ که مهمترین ان قطع تعلقات است .۳. سختی آتش و مشاهده آن در این هنگام: ۴. مخلد بودن در دوزخ؛ چرا که طبق قرآن و روایات افرادی هستند که در آتش جاودانه هستند. ۵. از جمله مقامات متقین مقام امن است والعاقبه للمتقین.

منبع