شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۲۲ جلسه ۱۰

شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 30 آبان 1401 شماره 3703
بسم الله الرحمن الرحیم 
وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ
و آنچه از دل زمین آمدنی است، بیرون آری 
یکی دیگر از آثار باران خروج روئیدنی ها و آفات و بلایا از دل زمین است.
هر نوع خروج و. بیرون آمدن از افعال خداوند باری تعالی است خروج از ظلمات به نور،خروج روئیدنی ها از زمین ،خروج زنده از مرده و بالعکس ،خروج باران از لابه لای ابرهای متراکم،و…در خروج روئیدنی ها از زمین واسطه باران است.
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
آن پروردگاری که زمین را برای شما بستری گسترده و آسمان را سقفی برافراشته قرار داد و از آسمان، آبی [مانند برف و باران] نازل کرد و به وسیله آن از میوه های گوناگون، رزق و روزی برای شما بیرون آورد؛ پس برای خدا شریکان و همتایانی قرار ندهید در حالی که می دانید [برای خدا در آفریدن و روزی دادن، شریک و همتایی وجود ندارد].
چون بساط اين ارض را گسترده است 

وز سپهر، اعلا بنايي كرده است 

آب را از آســمان نــازل نــمــود 

هر ثمر، روينده ز آب و گل نمود 

اين ثمرها ز آن كشيد از خاك، سر 

تا كه باشد رزق اين خيل بشر

منبع