شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۱۹ جلسه ۷
شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 26 آبان 1401 شماره 3700
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ
فرشتگان بزرگوار نویسندهات را با فرستادن بارانی سودمند و پیوسته، از جانب خودت گواه گیر؛ بارانی که فراوانی و انبوهش وسیع و باریدنش بسیار تند و آمدنش سریع و زود باشد.
در این فراز بخشی از ویژگی های بارانی که رحمت باشد را بیان می فرماید از جمله:
الف:سودمند؛ به معنای اینکه سیلاب نباشد که باعث خرابی گردد باران اگر به عنوان بلا نازل شود هیچ چیز نمی تواند از ان جلوگیری کند مگر تضرع ودعا یا وساطتت حجت خدا ،و اگر منشاء الهی نداشته باشد بواسطه بی تدبیری های مردم وحاکمان نیز امکان دارد بارانی که رحمت بوده تبدیل به دردسر و بلا گردد.
ب: پیوسته باشد؛ از ویژگی های باران رحمت و سودمند پیوستگی باران است.باران نم نم یا دقایقی با شدت باریدن انچنان که باید مفید باشد نیست
ج:فراوانی از دیگر ویژگی های باران رحمت و سودمند است فراوانی هم به معنای پرحجم بودن باران و هم مدت زمان بارش می باشد.
د:
تند باریدن علاوه بر مفید بودن برای زمین برای جو آسمان نیز مفید است
ه:سرعت باران نیز از موارد رحمت و سودمندی باران است.
افزودن دیدگاه جدید