شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۰۳ جلسه ۲۳

شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
یکشنبه 8 آبان 1401 شماره 3684
بسم الله الرحمن الرحیم

وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ

و به فضل و احسانت، درِ گشایش و فرج را به روی من باز کن

الفتاح یکی از اسما الهی است او گشاینده همه ابواب است و هر گاه مشکلات به اوج خود برسد و به تعبیر عوام کارد به استخوان برسد یعنی به فرج و‌گشایش نزدیکتر شده است چنانچه حضرت رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم فرمودند:

أَضْيَقُ الْأَمْرِ أَدْناهُ مِنَ الْفَرَجِ.
( بحار الأنوار: 74/ 166، باب 7، حديث 2؛)
دشوارترين امور، نزديكترين آنها به گشايش است .
این حالت یک انسان خسته ی دل شکسته ی در محاصره مشکلات است که از خدای متعال این درخواست را قرار داده است و قبل از این درخواست هم ، شفیع برده است . چون یکی از بهترین شفیعان ما همین ذکر شریف بر پیغمبر و آل پیغمبر است .
خود همین توقع فرج ، به تعبیر امیرالمومنین ، یکی از راحتی هاست . ما الان دنبال فرج و گشایش هستیم داریم از خدا همین را درخواست می‌کنیم
امیرالمومنین می فرماید: « 
تَوَقُّعُ الفَرَجِ إحدَى الراحَتَينِ
توقع گشایش ، یعنی همین در مسیر طلب گشایش  از ناحیه ی مقدس پروردگار، این یکی ازآن اقسام گشایش و راحتی است

منبع