شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۱۹۲ جلسه ۱۲
شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
شنبه 23 مهر 1401 شماره 3671
بسم الله الرحمن الرحیم
لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ ،
بلاهای سخت و دشوار از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی؛
او« دافِعُ البَلایا » است خدای متعال «دافِعُ البَلِیات» است ، دفع می کند تمام بلاها را در این بلا و هر بلای شخصی و اجتماعی بلای آسمانی و زمینی هر چه که اطلاق به بلا دارد ، باید پناه برد به خدا که جز او کسی نیست که این بلا و بلاها را دفع کند .
غیر خدا ممکن است خیال کند بلا را دفع کرده است ولی خیالی بیش نیست و به طور موقت صورت گرفته است.
بهترین راه دفع بلا هم دعاست در روایتی در اصول کافی امام علی النقی سلام الله علیه از حضرت سیدالساجدین زین العابدین سلام الله علیه نقل کرده که می‌فرماید: «الدّعاء یدفع البلاء نازل و ما لم ینزل»
دعا بلای فرود آمده و فرود نیامده را دفع می كند.
افزودن دیدگاه جدید