شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۱۸۴ جلسه ۴

شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
سه شنبه 12 مهر 1401 شماره 3663

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ»
ای آن که راه خروج از دشواریها را از تو باید درخواست کرد.
یکی از موضوعات مهم که در آن این دعای عظیم الشان مطرح شده است عبارت است از «فرج» ؛درخواست گشایش کردن .
در همین عبارت ابتدایی و درعبارات دیگردرآخر دعا داریم که میفرماید :« وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ»
و یا باز  درخواست می کند« وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً»
این درخواست فرج و گشایش چند بار در این دعا امده است ؛ اینجا هم با این عبارت « إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ» معلوم است که این گشایش سبب  خرمی و آسایش و آرامش می شود آنگاه که رخ بدهد.
در این فراز درخواست می کند« یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ»
یعنی خدا آن کسی است که  انسان را به سمت خروج از مشکلات راهنمایی می کند و بهترین راه که قران معرفی می کند راه تقوا است.
چنانچه در سوره طلاق امده:
وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا؛
و هر که از خدا پروا کند، خدا برای او راه بیرون شدن [از مشکلات و تنگناها را] قرار می دهد.
فقط باید از خدا راه خروج از مشکلات را خواست حتی تقوا را نیز باید از خدا خواست.

منبع