شرح دعای ۲۷ صحیفه سجادیه با موضوع دعا برای مرزداران _ شماره ۱۱۷ جلسه ۴۷

شرح دعای ۲۷ صحیفه سجادیه دعا برای مرزداران از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 20 تیر 1401 شماره 3596

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِک حَتَّی لَا یعْبَدَ فِی بِقَاعِ الْأَرْضِ غَیرُک، وَ لَا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَک.
و از کارزار باآنان برای خلوت و راز و نیاز با خودت آسوده کن، آنچنان که در سراسر زمین جز تو پرستش نشود و احدی از آنان جز برای تو صورت به خاک نسایند.
آسوده خاطری در هر کار به کار می آید و در خلوت با خدا بیشتر از هر جا، چرا که اساسا اگر خاطر آسوده نباشد خلوت به معنای واقعی محقق نمی شود.
آرزوی تمام اولیاء این بوده که در زمین جز خدا پرستیده نشود ‌واین آرزو دیر یا زود بعون الله تعالی محقق می شود.
سجده و خاکساری  برای خدا اوج بندگی است سجده و خاکساری مایه تقرب و محبت خداست.
صورت به خاک مالیدن یعنی ناز کردن برای خدا؛یعنی خداوند را به بزرگی وصف کردن یعنی فقط او بزرگست و بس.
در خلوت و جلوت در جبهه و پشت جبهه در مرز و متن باید با خدا خلوت داشت و با او عشقبازی نمود.

منبع