از ولایی بودن تا علاقه شدید مرحوم آیتالله کشمیری به امیرالمؤمنین(ع)
یادبود بیستوسومین سال رحلت عارف فرزانه آیتالله کشمیری، ۱۹ فروردینماه در دارالبکاء دختران امام موسی بن جعفر(ع) شهر مقدس قم با سخنرانی حجتالاسلام سیدعباس موسوی مطلق، استاد عرفان حوزه علمیه و سعید عمرانی از نزدیکان مرحوم جعفر آقامجتهدی و آیتالله کشمیری برگزار شد.
حجتالاسلام موسوی مطلق در این مراسم با بیان اینکه مرحوم آیتالله کشمیری اهل سکوت بود، گفت: سکوت به تعبیر امام صادق(ع) شعار المحققین به حقائق ما سبق است. تا سالک اهل سکوت نباشد، حقایق عالم را نمیشنود، تا دهان بسته نشود آنچه ناشنیدنی است، شنیده نمیشود، تا چشم بسته نشود آنچه نادیدنی است، دیده نمیشود. سکوت از مهمترین خصوصیات اولیای خداست.
استاد عرفان حوزه علمیه با اشاره به دیگر ویژگی مرحوم آیتالله کشمیری، بیان کرد: ایشان اهل تفکر بود، تفکری که یک ساعت آن برابر ۷۰ سال عبادت است، او گاه چنان غرق تفکر بود که بعضاً ما سه چهار ساعت مینشستیم و او متوجه حضور ما نبود. تفکر سبب رشد سالک میشود. همچنین ایشان اهل ذکر بود، ذکر هم لسانی، هم عملی و هم قلبی بود.
حجتالاسلام موسوی مطلق اظهار کرد: از دیگر ویژگیهای آیتالله کشمیری، حشر و نشر با مردان الهی بود و همواره از آنان به نیکی و عظمت یاد میکرد و اگر متوجه میشد در جایی مردی از مردان الهی وجود دارد با کمال تواضع و فروتنی به دیدارش میشتافت.
وی افزود: مهمترین ویژگی ایشان این بود که اهل ولایت بودند. ظهور و بروز ولایی بودن او، در علاقه شدیدش به حضرت امیرالمؤمنین(ع) و نجف اشرف مشهود بود. گاه مثل کودکان، بیقرار نجف اشرف بود. همچنین آیتالله کشمیری به روضه اهتمام داشت و بزرگان میگفتند در نجف او از بکائین بود. عشق و علاقه او به حضرت سلطان علی بن موسیالرضا(ع) غیرقابل وصف بود و معتقد بود دستگیری سالکان الی الله در عالم، بر عهده حضرت رضا(ع) است.
افزودن دیدگاه جدید