آیت‌الله حاج شیخ میرزا احمد سیبویه می‌فرمود:

زمانی، حضرت آیت‌الله بروجردی رحمت الله علیه[7] مشهد مقدّس مُشَرَّف شد. عدّه‌ای از علما از جمله حضرت آیت‌الله حاج شیخ علی‌اکبر نهاوندی[8] به آقا عرض کردند: تشریف بیاورید مسجد گوهرشاد نماز بخوانید. جناب آیت‌الله نهاوندی جای خود را به ایشان داده و تمام علما پشت سر آقای بروجردی نماز می‌خواندند. مدّتی بعد از این جریان، آیت‌الله نهاوندی، مُشرّف به نجف اشرف می‌شود. علمای کربلا و نجف از طرف آیت‌الله سیّد ابوالحسن اصفهانی رحمت الله علیه[9] خدمت آقای نهاوندی می‌رسند و می‌فرمایند: شما در صحن مطهّر مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام نماز بخوانید. آیت‌الله نهاوندی، قبول نمی‌کند، که یکی از آقایان می‌گوید: سیّد، امر کرده و بالأخره [سرانجام] ایشان هم قبول می‌کند. آیت‌الله نهاوندی می‌فرماید: هنگام مغرب وقتی رفتم سرِ سجّاده‌ی سیّد و اقامه را گفتم، خواستم نیّت کنم، که ناگهان صدایی از قبر مطهّر حضرت علی علیه السلام آمد، بدین مضمون: «عَظَّمْتَ وَلَدی فَعَظَّمْتُکَ»[10]. (فرزندم را بزرگ داشتی، ما هم تو را بزرگ کردیم)

پاورقی:

[7] . آیت‌الله‌العظمی سیّدحسین بروجردی طباطبایی (1292 - 1380 ق)؛ مدفون در مسجد آیت‌الله بروجردی، قم.

[8] . ایشان در مسجد گوهرشاد نماز می‌خواند و هر شب منبر می‌رفت (1278 و به نقل دیگر 1277 - 1369 ق).

[9] . نیابت ایشان از طرف حضرت ولیّ‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف  مشهور است (1284 - 1365 ق)؛ مدفون در صحن مطهّر علوی.

[10] . فرزندم را بزرگ داشتی، من نیز تو را بزرگ داشتم.