اجازه نامه آیت الله سید احمد فهری زنجانی

محضر مبارک عالم عارف، حضرت آیت الله علامه سید احمد فهری زنجانی دامت برکاته
ضمن عرض سلام و ادب

فرّخ آن روز که از این قفس آزاد شوم
از غم دوری دلدار رهم شاد شوم

سر نهم بر قدم دوست به خلوتگه عشق
لب نهم بر لب شیرین تو فرهاد شوم

طی کنم راه خرابات دل آباد شوم
از دم پیر خرابات دل آباد شوم

یاد روزی که به خلوتگه عشاق روم
طرب انگیز و طرب خیز و طرب زاد شوم

نه به میخانه مرا راه نه در مسجد جا
یار را گو سببی ساز که ارشاد شوم(1)

جواب نامه این حقیر را(2) که درباره حالات عارف کبیر، قدوة الاولیاء مرحوم آیت الله العظمی حاج سیّد علی آقا قاضی روحی له الفداء را نوشته بودید مطالعه کردم، ضمن پوزش فراوان با توجه به تشنگی که در خود احساس می‌کنم مایل و نیاز دارم به چند جمله نصیحت.
پند حکیم محض صواب است و عین خیر
فرخنده آن کسی که به سمع رضا شنید(3)
در صورت امکان اجازه نقل روایتی را نیز تبرک به این حقیر مرحمت بفرمائید.

والسلام

سیّدعباس موسوی مطلق

(1) امام خمینی

(2) این نامه را در کتاب کرامات الاولیاء منتشر کردم

(3) حافظ

بسم الله الرحمن الرحیم

برادر عزیز جناب حجت السلام و المسلمین حاج سیدعباس موسوی مطلق ( من چه گویم یک رگم هوشیار نیست) این را می دانم که هر چه هست در خانه محمد و آل محمد(ص) است. به دستورات این بزرگواران کاملاً توجه کنید: «آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ،عامِلٌ بِاَمْرِکُمْ»(1)

ضمناً

مومن ابن الوقت باشد ای رفیق

نیست فردا گفتن ازشرط طریق(2)

و ایضاً

جنابعالی در نقل احادیث معتبره از علماء امامیه رضوان الله تعالی علیهم اجمعین: نهج البلاغه، کافی، فقیه، تهذیب، استبصار و سایر کتب معتبره منتهیه به حضرات ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین مجاز می باشید.

این شیفتگان که در صراطند همه

جوینده چشمه حیاتند همه

حق می طلبند و خود ندانند آن را

در آب به دنبال فراتند همه(3)

العبد المفتاق الی رحمه الله

السید احمد الفهری
۲۶/ صفر/ ۱۴۱۹

(1) زیارت جامعه کبیره

(2) مولوی، در متن مثنوی معنوی اینطور آمده: صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق 

(3) ظاهراً از اشعار امام خمینی می‌باشد که معظم له استفاده فرموده‌اند.