متن درس اخلاق استاد سیدعباس موسوی مطلق در حوزه علمیه پرند

موضوع: سوره کهف (1) 
مکان: حوزه علمیه شهر جدید پرند

بسم الله الرحمن الرحیم

امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: هرکس آیۀ آخر سوره کهف را بخواند نوری از بسترش تا بیت الله الحرام خواهد بود و هرکس که در بیت الله الحرام نور و روشنایی داشته باشد، در بیت المقدس نیز نوری برای او خواهد بود.(2)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکس در هر شب جمعه سورۀ کهف را بخواند شهید از دنیا می‌رود و خدا او را با شهداء مبعوث می‌گرداند و روز قیامت او را در صف شهداء قرار می‌دهند.(3)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکس شب جمعه سوره کهف بخواند کفارۀ این جمعه تا جمعه دیگر است.(4)

امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر کسی آیة آخر سورۀ کهف را بخواند، هر وقت که بخواهد بیدار می‌شود.(5)

راه لقاء الله به استناد این آیه شریفه عمل صالح و شریک قرار ندادن دیگران در عبادت است.

فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عمل صالحاً و لا یشرک به عباده ربه احداً(6)؛

ما باید اولاً: اهل عمل باشیم بعد هم از نوع صالح آن و متوجه احسن عمل و اخلص عمل هم باشیم.

عمل صالح به یک معنی یعنی حلال خدا و حرام خدا را رعایت کردن، یعنی تقوا، همان که بزرگان ما نظیر مرحوم آیت الله العظمی بهجت و مرحوم آیت الله خوشوقت، داشتند و همواره سفارش می‌نمودند.

ثانیاً: مشرک نباشیم.

شرک دو نوع است خفی و جلّی، ما شرک جلّی نداریم یعنی برای خدا شریک قائل نیستیم؛ اما شرک خفی را داریم؛ در روایت آمده است که شرک خفی از دیدن راه رفتن مورچه سیاه در شب تاریک روی سنگ سیاه، سخت‌تر است(7)، این نوع از شرک را داریم، پس بدانیم که کارها برای خدا باید باشد، باید بدانیم مشکل ما در توحید است، مشکل این است که ما قبول نداریم عزت و ذلت دست خداست، خدا قادر متعال است.

«عمل صالحاً ولا یشرک بعباده ربه احداً»، را از منظر دیگر هم قابل تأمل است و می‌توان بدان پرداختند و آن هم اشاره به سخنی نورانی از امام صادق علیه السلام که در ذیل این آیۀ شریفه فرموده بودند و آن این‌که سماعه بن مهران(8) از امام صادق علیه السلام نقل نمودند:

مقصود از عمل صالح، شناخت ائمه علیهم السلام است.

ولا یشرک بعباده ربه احداً؛

تسلیم شدن به ولایت علی علیه السلام و این که در خلافت، کسی را که شایسته خلافت نیست با او شریک ننمودن است.(9)

(1) 91/12/10.

(2) ثواب الأعمال، ص ۱۳۶.

(3) تفسیرالبرهان، ج۵، ذیل آیۀ شریفه.

(4) التهذیب، ج۳، ص۸ ح۲۶.

(5) اصول کافی، ج ۲، ص،۴۶۲، ح۲۱.

(6) سوره مبارکه کهف، آیه شریفه آخر.

(7) تفسیر قمی، ج1، ص213.

(8) سماعه بن مهران حضرمی کوفی، از راویان مورد وثوق امام صادق و امام کاظم علیهما السلام است. از کتاب وی راویان موثق نقل حدیث کرده‌اند.

سماعه بن مهران در مدینه درگذشته است. سماعه در ابواب فقه احادیث فراوان دارد و از امام صادق علیه السلام راجع به زیارت و دعا و حدیث زیاد روایت کرده است. او کتاب هم داشته که راویان موثق از آن کتاب، حدیث کرده‌اند و برخی از آن راویان جزء اصحاب اجماع می‌باشند. سماعه را به واقفیه نسبت داده‌‌اند. لیکن امری ثابت نیست، بلکه او صددرصد مردی موثق و مورد اطمینان بوده‌ است. (سایت مجمع جهانی شیعه شناسی، برگرفته از مقاله راویان امام صادق علیه السلام )

(9) تفسیر برهان به نقل از تفسیر عیاشی، ج۲، ص۳۷۹، ح۹۷.