ملاقات استاد موسوی مطلق با آیت الله حاج شیخ هادی تألّهی همدانی

مرحوم آقای طیاره اعلی الله مقامه الشریف می فرمودند که حدیث داریم که دیدن ولی از اولیای خدا مومنی از مومنان الهی بنده ای از بندگان خاص خدا، دیدن ولی از اولیای خدا اثرش برای نفس انسان از چهل باران رحمت بیشتر است ولو به سکوت بگذرد!

توفیق رفیق شد و خلاصه ما رفتیم خدمت ایشان (منظور آیت الله تألهی) اولا در کمال ادب ایشان همین بس ما پله ها را که بالا می رفتیم و ... به حضور رسیدیم در همان مسیر یا الله و اینها می گفتیم، آقازاده ایشان هم جلو می رفتند فرمودند صبر کنید، ما خیال میکردیم که کسی در آن اتاق است صبر به این خاطراست ممکن است یک خانمی مراجعه کننده ای شخصی مثلا بعد فهمیدم نه ادباً به خاطر حضور مهمان می خواهند عبا روی دوششان بیاندازند و مثلا کلاه بگذارند بین اهل علم مرسوم است که مهمان بدون عبا یا کلاه پذیرایی کردن یک قدری خلاف ادب می دانند مگر اینکه از دوستان نزدیک باشد که «تسقط الاداب بین الاحباب» به این آداب هم مودب بود. بعد وقتی ما رفتیم خدمت ایشان یک هیکل نحیفی و دستان لرزانی دیدم لذا با خود گفتم که بیش از این مزاحم نباشیم همین دیدن ما را کافی است سلامی کردیم و جواب سلامی مرحمت فرمود گفتیم آقا ما به آقازاده قول دادیم لحظه ای شما را فقط ببینیم، اجازه گرفتیم که بگردیم، همین کافی بود.

ایستادن نفسی نزد مسیحا نفسی
به ز صد سال نماز است به پایان بردن
یک طواف سرکوی ولی حق کردن
به ز صد حج قبول است به دیوان بردن

اما ایشان فرمودند بنشین ما هم نشستیم بعد فرمودند:

بسم الله الرحمن الرحیم. بعدا متوجه شدیم ایشان وقتی می خواهند جمله ای را بگویند بسم الله الرحمن الرحیم می گویند یعنی اگر صحبت می فرمایند بعد صحبت قطع می شود کس دیگری سخن میگوید و بعد دوباره میخواهند شروع بکنند دوباره می گویند بسم الله الرحمن الرحیم خب ما چون مانوس نبودیم با ایشان نمی دانستیم و بعدا متوجه شدیم فرمودند:

بسم الله الرحمن الرحیم آخوند به ما گفت اولش ما خیال می کردیم که مقصود آخوند ملاعلی معصومی بوده است خب این کلمه ای گفت یک حالت امری هست با آخوندملاعلی که اینها رفیق بودند گفت امر کرد و دستور داد و یک سفارشی کرده است، اگر بگوییم آخوند ملا حسینقلی همدانی است که باز اقتضا ندارد شاگرد نبوده است و این سن اقتضای این معنا را نداشته است.

پس آخوند به ما گفت: یعنی آخوند ملاحسینقلی همدانی گفت الحذر الحذر من قوات الاربعه و کثره الکرام و کثره طعام و کثرت منام و کثرت معاشره من انام وعلیک بتبدیلها و تقلیل ها بذکر الله الملک القدوس العزیز الحکیم. از این چهار چیز باید دوری کرد، الحذر الحذر کثرت الکلام و...

(شرح مكاتيب عارفان؛تاليف استاد سیّدعباس موسوى مطلق ،ص72)

عارف صمدانی، مرحوم حاج شیخ محمّدتقی انصاری همدانی معمولاً مطالبی از استادانش می فرمود. روزی به ایشان عرض کردیم: عمده ی استفاده را از کدام استادان نموده اید؟
فرمود:
«بسیاری از بزرگان را ملاقات و از محضرشان استفاده کرده ام، ولی از این سه بزرگوار بیش تر از بقیّه: ۱_ مرحوم آیت الله میرزا جواد انصاری همدانی؛ ۲_ آیت الله سیّد عبدالکریم کشمیری؛ ۳_ آیت الله شیخ هادی تألّهی».
لذا به تشویق ایشان و نَفسِ با برکت آن مرحوم موفق شدم به زیارت مرحوم آیت الله کشمیری و مرحوم آیت الله تألّهی، که قضیّه ی ملاقات با ایشان با حذف مقدماتش _ البته آنهم در جای خود جالب است _ از این قرار است

یک سال فبل از رحلت عالم ربانی، آیت الله زاهد متقی، آقای حاج شیخ هادی تألّهی جولانی همدانی رحمه الله علیه در حالی که از اورمیه از تبلیغ باز می گشتم، به محضر نورانی اش مشرّف شدم. هنگامی که قصد داشتم محضرش را ترک کنم، فرمود: بنشین! دوباره نشستم. باز فرمود:
بسم الله الرحمن الرحیم
آخوند ( منظور از آخوند شاید آخوند مولا علی معصومی همدانی باشد) به ما گفت:
((الحذر! الحذر! الحذر! من قواطع الاربعه: کثره الکلام، کثره الطعام، کثره المنام، کثره المجالسه مع الأنام و علیک بتقلیبها و تبدیلها بذکر الله الملک العلام فی اللیالی و الایام.
دوری کنید، دوری کنید... از چهار چیز:
۱- زیاد صحبت کردن؛
۲- زیاد خوردن؛
۳- زیاد خوابیدن؛
۴- و زیاد معاشرت کردن با افرادی که در خواب غفلتند. و بر تو باد که این امور را تبدیل و منقلب کنی به ذکر خدایی که ملک است و قدوس است و عزتمند حکیم)).
سپس ادامه داد:
صمت و جوع و سهر و خلوت و ذکر به دوام
ناتمامان جهان را کند این پنج تمام

_______________________________________
عطش حضور، ص 119، تألیف:  حجت الاسلام و المسلمین سیّدعباس موسوی مطلق