علامه ابوالحسن شعرانی متولد ۱۲۸۱ه.ش در تهران است. پدرش محمد بن ملاغلامحسین صاحب تفسیر منهج الصادقین بود.

برخی از استادان او :

میرزامهدی آشتیانی
شیخ عبدالکریم حائری
میرزامحمود قمی
سیدحسن مدرس

و برخی از شاگردان او :
میرزاهاشم آملی
حسن حسن‌زاده آملی
عبدالله جوادی آملی
محمدحسن احمدی فقیه
محدث ارموی
سیدرضی شیرازی

از تالیفات او :
راه سعادت
فلسفه اولی
شرح تجریدالاعتقاد

ایشان در کودکی قرآن را از پدر آموخت و در مدرسه مروی تهران نیز ادبیات عرب، فارسی، منطق، فقه، اصول، فلسفه، ریاضی و ... را آموخت. پس از آن به حوزه علمیه قم رفت و درس خارج فقه و اصول شرکت کرد. سپس در حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات و سیر و سلوک عرفانی پرداخت. او زبان‌های عربی، عبری، فرانسوی، ترکی، انگلیسی خوب می‌دانست.
در اواخر عمر برای درمان بیماری قلبی-ریوی به آلمان رفته و در ۱۲ آبان ۱۳۵۲ه.ش. از دنیا رفت و پیکر او در بازارچه‌ی نو حرم عبدالعظیم حسنی شهرری به خاک سپرده شد.