رجبعلی نکوگویان معروف به شیخ رجبعلی فرزند مشهدی باقر خیاط در ۱۲۶۲ ه.ش. در تهران متولد شد.
وی در اثر ترک معصیتِ خلوت با نامحرم به درجات عالیه رسید.
پیشه‌ی ایشان خیاطی بود و در همین شغل نهایت انصاف را داشت و محل کسب او محل آمد و شد بزرگان و اولیا و خوبان روزگار بود.
او ارتباط خود با علما و بزرگان را حفظ کرده بود و بر این مهم اهتمام داشت.
وی دارای کلمات و کرامات زیادی بود که هر کدام روشنگر راه سالکان الی الله بود.
بعضی از شاگردان و مرتبطین با وی عبارت بودند از:
آیت الله فهری زنجانی
آیت الله مهدوی کنی
شیخ عبدالکریم حامد
کربلائی میرزاحسینعلی تهرانی
حاج احمد مرشدچلوئی
دکتر حمیدفرزام
دکتر مدرسی
دکتر عبدالعلی گویا
آقای حسین اسماعیلی
حاج سیدمحمد موسوی کسایی
حاج عزت الله مومنی
دکتر ابوالحسن شیخ (پدرشیمی‌ایران)
دکتر حاج حسن فرشچی (توکلی)
اقای پاچناری
آقای شایسته
حاج مهدی ابوالحسنی
آقای رستمیان
جناب شیخ در ۲۲شهریور۱۳۴۰ش درگذشت ودر آرامستان ابن بابویه به خاک سپرده شد.